Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | scaenatilis |
| Gen. | scaenatilis |
| Dat. | scaenatili |
| Acc. | scaenatilem |
| Abl. | scaenatili |
| Voc. | scaenatilis |
| PLURIEL |
| Nom. | scaenatiles |
| Gen. | scaenatilĭum |
| Dat. | scaenatilĭbus |
| Acc. | scaenatiles |
| Abl. | scaenatilĭbus |
| Voc. | scaenatiles |
| SINGULIER |
| Nom. | scaenatilis |
| Gen. | scaenatilis |
| Dat. | scaenatili |
| Acc. | scaenatilem |
| Abl. | scaenatili |
| Voc. | scaenatilis |
| PLURIEL |
| Nom. | scaenatiles |
| Gen. | scaenatilĭum |
| Dat. | scaenatilĭbus |
| Acc. | scaenatiles |
| Abl. | scaenatilĭbus |
| Voc. | scaenatiles |
| SINGULIER |
| Nom. | scaenatile |
| Gen. | scaenatilis |
| Dat. | scaenatili |
| Acc. | scaenatile |
| Abl. | scaenatili |
| Voc. | scaenatile |
| PLURIEL |
| Nom. | scaenatilĭa |
| Gen. | scaenatilĭum |
| Dat. | scaenatilĭbus |
| Acc. | scaenatilĭa |
| Abl. | scaenatilĭbus | |