Déclinaison / Conjugueur latin
scintillor - Diathèse passive
(scintillo, scintillas, scintillavi, scintillāre, scintillatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | scintillor |
| II sing. | scintillāris, scintillāre |
| III sing. | scintillātur |
| I plur. | scintillāmur |
| II plur. | scintillamĭni |
| III plur. | scintillantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | scintillābar |
| II sing. | scintillabāris, scintillabāre |
| III sing. | scintillabātur |
| I plur. | scintillabāmur |
| II plur. | scintillabamĭni |
| III plur. | scintillabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | scintillābor |
| II sing. | scintillabĕris, scintillabĕre |
| III sing. | scintillabĭtur |
| I plur. | scintillabĭmur |
| II plur. | scintillabimĭni |
| III plur. | scintillabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | scintillatus, a, um sum |
| II sing. | scintillatus, a, um es |
| III sing. | scintillatus, a, um est |
| I plur. | scintillati, ae, a sumus |
| II plur. | scintillati, ae, a estis |
| III plur. | scintillati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | scintillatus, a, um eram |
| II sing. | scintillatus, a, um eras |
| III sing. | scintillatus, a, um erat |
| I plur. | scintillati, ae, a eramus |
| II plur. | scintillati, ae, a eratis |
| III plur. | scintillati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | scintillatus, a, um ero |
| II sing. | scintillatus, a, um eris |
| III sing. | scintillatus, a, um erit |
| I plur. | scintillati, ae, a erimus |
| II plur. | scintillati, ae, a eritis |
| III plur. | scintillati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | scintiller |
| II sing. | scintillēris, scintillēre |
| III sing. | scintillētur |
| I plur. | scintillēmur |
| II plur. | scintillemĭni |
| III plur. | scintillentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | scintillārer |
| II sing. | scintillarēris, scintillarēre |
| III sing. | scintillarētur |
| I plur. | scintillarēmur |
| II plur. | scintillaremĭni |
| III plur. | scintillarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | scintillatus, a, um sim |
| II sing. | scintillatus, a, um sis |
| III sing. | scintillatus, a, um sit |
| I plur. | scintillati, ae, a simus |
| II plur. | scintillati, ae, a sitis |
| III plur. | scintillati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | scintillatus, a, um essem |
| II sing. | scintillatus, a, um esses |
| III sing. | scintillatus, a, um esset |
| I plur. | scintillati, ae, a essemus |
| II plur. | scintillati, ae, a essetis |
| III plur. | scintillati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | scintillāre |
| II plur. | scintillamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | scintillātor |
| III sing. | scintillātor |
| II plur. | |
| III plur. | scintillantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| scintillatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| scintillāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | scintillatus, a, um esse |
| Plurale: | scintillati, ae, a esse |
| FUTUR |
| scintillatum esse |
| GERUNDIVO |
| scintillandus, a, um | |