Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | scorteus |
| Gen. | scortei |
| Dat. | scorteo |
| Acc. | scorteum |
| Abl. | scorteo |
| Voc. | scortee |
| PLURIEL |
| Nom. | scortei |
| Gen. | scorteōrum |
| Dat. | scorteis |
| Acc. | scorteos |
| Abl. | scorteis |
| Voc. | scortei |
| SINGULIER |
| Nom. | scorteă |
| Gen. | scorteae |
| Dat. | scorteae |
| Acc. | scorteam |
| Abl. | scorteā |
| Voc. | scorteă |
| PLURIEL |
| Nom. | scorteae |
| Gen. | scorteārum |
| Dat. | scorteis |
| Acc. | scorteas |
| Abl. | scorteis |
| Voc. | scorteae |
| SINGULIER |
| Nom. | scorteum |
| Gen. | scortei |
| Dat. | scorteo |
| Acc. | scorteum |
| Abl. | scorteo |
| Voc. | scorteum |
| PLURIEL |
| Nom. | scortea |
| Gen. | scorteōrum |
| Dat. | scorteis |
| Acc. | scortea |
| Abl. | scorteis | |