Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | sententialis |
| Gen. | sententialis |
| Dat. | sententiali |
| Acc. | sententialem |
| Abl. | sententiali |
| Voc. | sententialis |
| PLURIEL |
| Nom. | sententiales |
| Gen. | sententialĭum |
| Dat. | sententialĭbus |
| Acc. | sententiales |
| Abl. | sententialĭbus |
| Voc. | sententiales |
| SINGULIER |
| Nom. | sententialis |
| Gen. | sententialis |
| Dat. | sententiali |
| Acc. | sententialem |
| Abl. | sententiali |
| Voc. | sententialis |
| PLURIEL |
| Nom. | sententiales |
| Gen. | sententialĭum |
| Dat. | sententialĭbus |
| Acc. | sententiales |
| Abl. | sententialĭbus |
| Voc. | sententiales |
| SINGULIER |
| Nom. | sententiale |
| Gen. | sententialis |
| Dat. | sententiali |
| Acc. | sententiale |
| Abl. | sententiali |
| Voc. | sententiale |
| PLURIEL |
| Nom. | sententialĭa |
| Gen. | sententialĭum |
| Dat. | sententialĭbus |
| Acc. | sententialĭa |
| Abl. | sententialĭbus | |