Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | sōpĭo |
| II sing. | sōpis |
| III sing. | sōpit |
| I plur. | sōpīmus |
| II plur. | sōpītis |
| III plur. | sōpĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sōpiēbam |
| II sing. | sōpiēbas |
| III sing. | sōpiēbat |
| I plur. | sōpiebāmus |
| II plur. | sōpiebātis |
| III plur. | sōpiēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | sōpĭam |
| II sing. | sōpĭes |
| III sing. | sōpĭet |
| I plur. | sōpiēmus |
| II plur. | sōpiētis |
| III plur. | sōpĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | sopii o sopivi |
| II sing. | sopiisti o sopivisti |
| III sing. | sopiit o sopivit |
| I plur. | sopiĭmus o sopivĭmus |
| II plur. | sopiistis o sopivistis |
| III plur. | sopiērunt o sopivērunt, ēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | sopiĕram o sopivĕram |
| II sing. | sopiĕras o sopivĕras |
| III sing. | sopiĕrat o sopivĕrat |
| I plur. | sopierāmus o sopiverāmus |
| II plur. | sopierātis o sopiverātis |
| III plur. | sopiĕrant o sopivĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | sopiĕro o sopivĕro |
| II sing. | sopiĕris o sopivĕris |
| III sing. | sopiĕrit o sopivĕrit |
| I plur. | sopierĭmus o sopiverĭmus |
| II plur. | sopierĭtis o sopiverĭtis |
| III plur. | sopiĕrint o sopivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | sōpĭam |
| II sing. | sōpĭas |
| III sing. | sōpĭat |
| I plur. | sōpiāmus |
| II plur. | sōpiātis |
| III plur. | sōpĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sōpīrem |
| II sing. | sōpīres |
| III sing. | sōpīret |
| I plur. | sōpirēmus |
| II plur. | sōpirētis |
| III plur. | sōpīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | sopiĕrim o sopivĕrim |
| II sing. | sopiĕris o sopivĕris |
| III sing. | sopiĕrit o sopivĕrit |
| I plur. | sopierĭmus o sopiverĭmus |
| II plur. | sopierĭtis o sopiverĭtis |
| III plur. | sopiĕrint o sopivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | sopiissem o sopivissem |
| II sing. | sopiisses o sopivisses |
| III sing. | sopiisset o sopivisset |
| I plur. | sopiissēmus o sopivissēmus |
| II plur. | sopiissētis o sopivissētis |
| III plur. | sopiissent o sopivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | sōpi |
| II plur. | sōpīte |
| FUTUR |
| II sing. | sōpīto |
| III sing. | sōpīto |
| II plur. | sōpitōte |
| III plur. | sōpiunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| sōpiens, ientis |
| FUTUR |
| sopitūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| sōpīre |
| PARFAIT |
| sopiisse o sopivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | sopitūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | sopitūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | sōpiendi |
| Datif: | sōpiendo |
| Accusatif: | ad sōpiendum |
| Ablatif: | sōpiendo |
| SUPIN |
| sopitum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SOPIO200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|