Déclinaison / Conjugueur latin
spūmor - Diathèse passive
(spūmo, spūmas, spumavi, spūmāre, spumatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | spūmor |
| II sing. | spūmāris, spūmāre |
| III sing. | spūmātur |
| I plur. | spūmāmur |
| II plur. | spūmamĭni |
| III plur. | spūmantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | spūmābar |
| II sing. | spūmabāris, spūmabāre |
| III sing. | spūmabātur |
| I plur. | spūmabāmur |
| II plur. | spūmabamĭni |
| III plur. | spūmabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | spūmābor |
| II sing. | spūmabĕris, spūmabĕre |
| III sing. | spūmabĭtur |
| I plur. | spūmabĭmur |
| II plur. | spūmabimĭni |
| III plur. | spūmabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | spumatus, a, um sum |
| II sing. | spumatus, a, um es |
| III sing. | spumatus, a, um est |
| I plur. | spumati, ae, a sumus |
| II plur. | spumati, ae, a estis |
| III plur. | spumati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | spumatus, a, um eram |
| II sing. | spumatus, a, um eras |
| III sing. | spumatus, a, um erat |
| I plur. | spumati, ae, a eramus |
| II plur. | spumati, ae, a eratis |
| III plur. | spumati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | spumatus, a, um ero |
| II sing. | spumatus, a, um eris |
| III sing. | spumatus, a, um erit |
| I plur. | spumati, ae, a erimus |
| II plur. | spumati, ae, a eritis |
| III plur. | spumati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | spūmer |
| II sing. | spūmēris, spūmēre |
| III sing. | spūmētur |
| I plur. | spūmēmur |
| II plur. | spūmemĭni |
| III plur. | spūmentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | spūmārer |
| II sing. | spūmarēris, spūmarēre |
| III sing. | spūmarētur |
| I plur. | spūmarēmur |
| II plur. | spūmaremĭni |
| III plur. | spūmarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | spumatus, a, um sim |
| II sing. | spumatus, a, um sis |
| III sing. | spumatus, a, um sit |
| I plur. | spumati, ae, a simus |
| II plur. | spumati, ae, a sitis |
| III plur. | spumati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | spumatus, a, um essem |
| II sing. | spumatus, a, um esses |
| III sing. | spumatus, a, um esset |
| I plur. | spumati, ae, a essemus |
| II plur. | spumati, ae, a essetis |
| III plur. | spumati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | spūmāre |
| II plur. | spūmamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | spūmātor |
| III sing. | spūmātor |
| II plur. | |
| III plur. | spūmantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| spumatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| spūmāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | spumatus, a, um esse |
| Plurale: | spumati, ae, a esse |
| FUTUR |
| spumatum esse |
| GERUNDIVO |
| spūmandus, a, um |
| SUPIN |
| spumatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SPUMOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|