Déclinaison / Conjugueur latin
stagno - Diathèse active
(stagno, stagnas, stagnavi, stagnāre, stagnatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | stagno |
| II sing. | stagnas |
| III sing. | stagnat |
| I plur. | stagnāmus |
| II plur. | stagnātis |
| III plur. | stagnant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | stagnābam |
| II sing. | stagnābas |
| III sing. | stagnābat |
| I plur. | stagnabāmus |
| II plur. | stagnabātis |
| III plur. | stagnābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | stagnābo |
| II sing. | stagnābis |
| III sing. | stagnābit |
| I plur. | stagnabĭmus |
| II plur. | stagnabĭtis |
| III plur. | stagnābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | stagnavi |
| II sing. | stagnavisti |
| III sing. | stagnavit |
| I plur. | stagnavĭmus |
| II plur. | stagnavistis |
| III plur. | stagnavēreunt, stagnavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | stagnavĕram |
| II sing. | stagnavĕras |
| III sing. | stagnavĕrat |
| I plur. | stagnaverāmus |
| II plur. | stagnaverātis |
| III plur. | stagnavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | stagnavĕro |
| II sing. | stagnavĕris |
| III sing. | stagnavĕrit |
| I plur. | stagnaverĭmus |
| II plur. | stagnaverĭtis |
| III plur. | stagnavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | stagnem |
| II sing. | stagnes |
| III sing. | stagnet |
| I plur. | stagnēmus |
| II plur. | stagnētis |
| III plur. | stagnent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | stagnārem |
| II sing. | stagnāres |
| III sing. | stagnāret |
| I plur. | stagnarēmus |
| II plur. | stagnarētis |
| III plur. | stagnārent |
| PARFAIT |
| I sing. | stagnavĕrim |
| II sing. | stagnavĕris |
| III sing. | stagnavĕrit |
| I plur. | stagnaverĭmus |
| II plur. | stagnaverĭtis |
| III plur. | stagnavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | stagnavissem |
| II sing. | stagnavisses |
| III sing. | stagnavisset |
| I plur. | stagnavissēmus |
| II plur. | stagnavissētis |
| III plur. | stagnavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | stagna |
| II plur. | stagnāte |
| FUTUR |
| II sing. | stagnāto |
| III sing. | stagnāto |
| II plur. | stagnatōte |
| III plur. | stagnanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| stagnans, antis |
| FUTUR |
| stagnatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| stagnāre |
| PARFAIT |
| stagnavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | stagnatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | stagnatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | stagnandi |
| Datif: | stagnando |
| Accusatif: | ad stagnandum |
| Ablatif: | stagnando |
| SUPIN |
| stagnatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:STAGNO200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|