Déclinaison / Conjugueur latin
stercŏro - Diathèse active
(stercŏro, stercŏras, stercoravi, stercŏrāre, stercoratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | stercŏro |
| II sing. | stercŏras |
| III sing. | stercŏrat |
| I plur. | stercŏrāmus |
| II plur. | stercŏrātis |
| III plur. | stercŏrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | stercŏrābam |
| II sing. | stercŏrābas |
| III sing. | stercŏrābat |
| I plur. | stercŏrabāmus |
| II plur. | stercŏrabātis |
| III plur. | stercŏrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | stercŏrābo |
| II sing. | stercŏrābis |
| III sing. | stercŏrābit |
| I plur. | stercŏrabĭmus |
| II plur. | stercŏrabĭtis |
| III plur. | stercŏrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | stercoravi |
| II sing. | stercoravisti |
| III sing. | stercoravit |
| I plur. | stercoravĭmus |
| II plur. | stercoravistis |
| III plur. | stercoravērunt, stercoravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | stercoravĕram |
| II sing. | stercoravĕras |
| III sing. | stercoravĕrat |
| I plur. | stercoraverāmus |
| II plur. | stercoraverātis |
| III plur. | stercoravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | stercoravĕro |
| II sing. | stercoravĕris |
| III sing. | stercoravĕrit |
| I plur. | stercoraverĭmus |
| II plur. | stercoraverĭtis |
| III plur. | stercoravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | stercŏrem |
| II sing. | stercŏres |
| III sing. | stercŏret |
| I plur. | stercŏrēmus |
| II plur. | stercŏrētis |
| III plur. | stercŏrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | stercŏrārem |
| II sing. | stercŏrāres |
| III sing. | stercŏrāret |
| I plur. | stercŏrarēmus |
| II plur. | stercŏrarētis |
| III plur. | stercŏrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | stercoravĕrim |
| II sing. | stercoravĕris |
| III sing. | stercoravĕrit |
| I plur. | stercoraverĭmus |
| II plur. | stercoraverĭtis |
| III plur. | stercoravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | stercoravissem |
| II sing. | stercoravisses |
| III sing. | stercoravisset |
| I plur. | stercoravissēmus |
| II plur. | stercoravissētis |
| III plur. | stercoravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | stercŏra |
| II plur. | stercŏrāte |
| FUTUR |
| II sing. | stercŏrāto |
| III sing. | stercŏrāto |
| II plur. | stercŏratōte |
| III plur. | stercŏranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| stercŏrans, antis |
| FUTUR |
| stercoratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| stercŏrāre |
| PARFAIT |
| stercoravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | stercoratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | stercoratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | stercŏrandi |
| Datif: | stercŏrando |
| Accusatif: | ad stercŏrandum |
| Ablatif: | stercŏrando |
| SUPIN |
| stercoratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:STERCORO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|