Déclinaison / Conjugueur latin
stĭmŭlor - Diathèse passive
(stĭmŭlo, stĭmŭlas, stimulavi, stĭmŭlāre, stimulatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | stĭmŭlor |
| II sing. | stĭmŭlāris, stĭmŭlāre |
| III sing. | stĭmŭlātur |
| I plur. | stĭmŭlāmur |
| II plur. | stĭmŭlamĭni |
| III plur. | stĭmŭlantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | stĭmŭlābar |
| II sing. | stĭmŭlabāris, stĭmŭlabāre |
| III sing. | stĭmŭlabātur |
| I plur. | stĭmŭlabāmur |
| II plur. | stĭmŭlabamĭni |
| III plur. | stĭmŭlabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | stĭmŭlābor |
| II sing. | stĭmŭlabĕris, stĭmŭlabĕre |
| III sing. | stĭmŭlabĭtur |
| I plur. | stĭmŭlabĭmur |
| II plur. | stĭmŭlabimĭni |
| III plur. | stĭmŭlabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | stimulatus, a, um sum |
| II sing. | stimulatus, a, um es |
| III sing. | stimulatus, a, um est |
| I plur. | stimulati, ae, a sumus |
| II plur. | stimulati, ae, a estis |
| III plur. | stimulati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | stimulatus, a, um eram |
| II sing. | stimulatus, a, um eras |
| III sing. | stimulatus, a, um erat |
| I plur. | stimulati, ae, a eramus |
| II plur. | stimulati, ae, a eratis |
| III plur. | stimulati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | stimulatus, a, um ero |
| II sing. | stimulatus, a, um eris |
| III sing. | stimulatus, a, um erit |
| I plur. | stimulati, ae, a erimus |
| II plur. | stimulati, ae, a eritis |
| III plur. | stimulati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | stĭmŭler |
| II sing. | stĭmŭlēris, stĭmŭlēre |
| III sing. | stĭmŭlētur |
| I plur. | stĭmŭlēmur |
| II plur. | stĭmŭlemĭni |
| III plur. | stĭmŭlentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | stĭmŭlārer |
| II sing. | stĭmŭlarēris, stĭmŭlarēre |
| III sing. | stĭmŭlarētur |
| I plur. | stĭmŭlarēmur |
| II plur. | stĭmŭlaremĭni |
| III plur. | stĭmŭlarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | stimulatus, a, um sim |
| II sing. | stimulatus, a, um sis |
| III sing. | stimulatus, a, um sit |
| I plur. | stimulati, ae, a simus |
| II plur. | stimulati, ae, a sitis |
| III plur. | stimulati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | stimulatus, a, um essem |
| II sing. | stimulatus, a, um esses |
| III sing. | stimulatus, a, um esset |
| I plur. | stimulati, ae, a essemus |
| II plur. | stimulati, ae, a essetis |
| III plur. | stimulati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | stĭmŭlāre |
| II plur. | stĭmŭlamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | stĭmŭlātor |
| III sing. | stĭmŭlātor |
| II plur. | |
| III plur. | stĭmŭlantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| stimulatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| stĭmŭlāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | stimulatus, a, um esse |
| Plurale: | stimulati, ae, a esse |
| FUTUR |
| stimulatum esse |
| GERUNDIVO |
| stĭmŭlandus, a, um | |