Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | strumaticus |
| Gen. | strumatici |
| Dat. | strumatico |
| Acc. | strumaticum |
| Abl. | strumatico |
| Voc. | strumatice |
| PLURIEL |
| Nom. | strumatici |
| Gen. | strumaticōrum |
| Dat. | strumaticis |
| Acc. | strumaticos |
| Abl. | strumaticis |
| Voc. | strumatici |
| SINGULIER |
| Nom. | strumatică |
| Gen. | strumaticae |
| Dat. | strumaticae |
| Acc. | strumaticam |
| Abl. | strumaticā |
| Voc. | strumatică |
| PLURIEL |
| Nom. | strumaticae |
| Gen. | strumaticārum |
| Dat. | strumaticis |
| Acc. | strumaticas |
| Abl. | strumaticis |
| Voc. | strumaticae |
| SINGULIER |
| Nom. | strumaticum |
| Gen. | strumatici |
| Dat. | strumatico |
| Acc. | strumaticum |
| Abl. | strumatico |
| Voc. | strumaticum |
| PLURIEL |
| Nom. | strumatica |
| Gen. | strumaticōrum |
| Dat. | strumaticis |
| Acc. | strumatica |
| Abl. | strumaticis | |