Déclinaison / Conjugueur latin
stŭpĕfăcĭo - Diathèse active
(stŭpĕfăcĭo, stŭpĕfăcis, stupefeci, stŭpĕfăcĕre, stupefactum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | stŭpĕfăcĭo |
| II sing. | stŭpĕfăcis |
| III sing. | stŭpĕfăcit |
| I plur. | stŭpĕfăcīmus |
| II plur. | stŭpĕfăcītis |
| III plur. | stŭpĕfăciunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | stŭpĕfăciēbam |
| II sing. | stŭpĕfăciēbas |
| III sing. | stŭpĕfăciēbat |
| I plur. | stŭpĕfăciebāmus |
| II plur. | stŭpĕfăciebātis |
| III plur. | stŭpĕfăciēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | stŭpĕfăcĭam |
| II sing. | stŭpĕfăcĭes |
| III sing. | stŭpĕfăcĭet |
| I plur. | stŭpĕfăciēmus |
| II plur. | stŭpĕfăciētis |
| III plur. | stŭpĕfăcĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | stupefeci |
| II sing. | stupefecisti |
| III sing. | stupefecit |
| I plur. | stupefecĭmus |
| II plur. | stupefecistis |
| III plur. | stupefecērunt, stupefecēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | stupefecĕram |
| II sing. | stupefecĕras |
| III sing. | stupefecĕrat |
| I plur. | stupefecerāmus |
| II plur. | stupefecerātis |
| III plur. | stupefecĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | stupefecĕro |
| II sing. | stupefecĕris |
| III sing. | stupefecĕrit |
| I plur. | stupefecerĭmus |
| II plur. | stupefecerĭtis |
| III plur. | stupefecĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | stŭpĕfăcĭam |
| II sing. | stŭpĕfăcĭas |
| III sing. | stŭpĕfăcĭat |
| I plur. | stŭpĕfăciāmus |
| II plur. | stŭpĕfăciātis |
| III plur. | stŭpĕfăcĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | stŭpĕfăcĕrem |
| II sing. | stŭpĕfăcĕres |
| III sing. | stŭpĕfăcĕret |
| I plur. | stŭpĕfăcerēmus |
| II plur. | stŭpĕfăcerētis |
| III plur. | stŭpĕfăcĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | stupefecĕrim |
| II sing. | stupefecĕris |
| III sing. | stupefecĕrit |
| I plur. | stupefecerĭmus |
| II plur. | stupefecerĭtis |
| III plur. | stupefecĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | stupefecissem |
| II sing. | stupefecisses |
| III sing. | stupefecisset |
| I plur. | stupefecissēmus |
| II plur. | stupefecissētis |
| III plur. | stupefecissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | stŭpĕfăce |
| II plur. | stŭpĕfăcĭte |
| FUTUR |
| II sing. | stŭpĕfăcĭto |
| III sing. | stŭpĕfăcĭto |
| II plur. | stŭpĕfăcitōte |
| III plur. | stŭpĕfăciunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| stŭpĕfăciens, ientis |
| FUTUR |
| stupefactūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| stŭpĕfăcĕre |
| PARFAIT |
| stupefecisse |
| FUTUR |
| Singolare: | stupefactūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | stupefactūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | stŭpĕfăciendi |
| Datif: | stŭpĕfăciendo |
| Accusatif: | ad stŭpĕfăciendum |
| Ablatif: | stŭpĕfăciendo |
| SUPIN |
| stupefactum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:STUPEFACIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|