Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | stuporatus |
| Gen. | stuporati |
| Dat. | stuporato |
| Acc. | stuporatum |
| Abl. | stuporato |
| Voc. | stuporate |
| PLURIEL |
| Nom. | stuporati |
| Gen. | stuporatōrum |
| Dat. | stuporatis |
| Acc. | stuporatos |
| Abl. | stuporatis |
| Voc. | stuporati |
| SINGULIER |
| Nom. | stuporată |
| Gen. | stuporatae |
| Dat. | stuporatae |
| Acc. | stuporatam |
| Abl. | stuporatā |
| Voc. | stuporată |
| PLURIEL |
| Nom. | stuporatae |
| Gen. | stuporatārum |
| Dat. | stuporatis |
| Acc. | stuporatas |
| Abl. | stuporatis |
| Voc. | stuporatae |
| SINGULIER |
| Nom. | stuporatum |
| Gen. | stuporati |
| Dat. | stuporato |
| Acc. | stuporatum |
| Abl. | stuporato |
| Voc. | stuporatum |
| PLURIEL |
| Nom. | stuporata |
| Gen. | stuporatōrum |
| Dat. | stuporatis |
| Acc. | stuporata |
| Abl. | stuporatis | |