Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | sŭbimpŭdens |
| Gen. | subimpudentis |
| Dat. | subimpudenti |
| Acc. | subimpudentem |
| Abl. | subimpudenti |
| Voc. | sŭbimpŭdens |
| PLURIEL |
| Nom. | subimpudentes |
| Gen. | subimpudentĭum |
| Dat. | subimpudentĭbus |
| Acc. | subimpudentes |
| Abl. | subimpudentĭbus |
| Voc. | subimpudentes |
| SINGULIER |
| Nom. | sŭbimpŭdens |
| Gen. | subimpudentis |
| Dat. | subimpudenti |
| Acc. | subimpudentem |
| Abl. | subimpudenti |
| Voc. | sŭbimpŭdens |
| PLURIEL |
| Nom. | subimpudentes |
| Gen. | subimpudentĭum |
| Dat. | subimpudentĭbus |
| Acc. | subimpudentes |
| Abl. | subimpudentĭbus |
| Voc. | subimpudentes |
| SINGULIER |
| Nom. | sŭbimpŭdens |
| Gen. | subimpudentis |
| Dat. | subimpudenti |
| Acc. | sŭbimpŭdens |
| Abl. | subimpudenti |
| Voc. | sŭbimpŭdens |
| PLURIEL |
| Nom. | subimpudentĭa |
| Gen. | subimpudentĭum |
| Dat. | subimpudentĭbus |
| Acc. | subimpudentĭa |
| Abl. | subimpudentĭbus | |