Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | suffĭo |
| II sing. | suffis |
| III sing. | suffit |
| I plur. | suffīmus |
| II plur. | suffītis |
| III plur. | suffĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | suffiēbam |
| II sing. | suffiēbas |
| III sing. | suffiēbat |
| I plur. | suffiebāmus |
| II plur. | suffiebātis |
| III plur. | suffiēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | suffĭam |
| II sing. | suffĭes |
| III sing. | suffĭet |
| I plur. | suffiēmus |
| II plur. | suffiētis |
| III plur. | suffĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | suffii o suffivi |
| II sing. | suffiisti o suffivisti |
| III sing. | suffiit o suffivit |
| I plur. | suffiĭmus o suffivĭmus |
| II plur. | suffiistis o suffivistis |
| III plur. | suffiērunt o suffivērunt, ēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | suffiĕram o suffivĕram |
| II sing. | suffiĕras o suffivĕras |
| III sing. | suffiĕrat o suffivĕrat |
| I plur. | suffierāmus o suffiverāmus |
| II plur. | suffierātis o suffiverātis |
| III plur. | suffiĕrant o suffivĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | suffiĕro o suffivĕro |
| II sing. | suffiĕris o suffivĕris |
| III sing. | suffiĕrit o suffivĕrit |
| I plur. | suffierĭmus o suffiverĭmus |
| II plur. | suffierĭtis o suffiverĭtis |
| III plur. | suffiĕrint o suffivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | suffĭam |
| II sing. | suffĭas |
| III sing. | suffĭat |
| I plur. | suffiāmus |
| II plur. | suffiātis |
| III plur. | suffĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | suffīrem |
| II sing. | suffīres |
| III sing. | suffīret |
| I plur. | suffirēmus |
| II plur. | suffirētis |
| III plur. | suffīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | suffiĕrim o suffivĕrim |
| II sing. | suffiĕris o suffivĕris |
| III sing. | suffiĕrit o suffivĕrit |
| I plur. | suffierĭmus o suffiverĭmus |
| II plur. | suffierĭtis o suffiverĭtis |
| III plur. | suffiĕrint o suffivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | suffiissem o suffivissem |
| II sing. | suffiisses o suffivisses |
| III sing. | suffiisset o suffivisset |
| I plur. | suffiissēmus o suffivissēmus |
| II plur. | suffiissētis o suffivissētis |
| III plur. | suffiissent o suffivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | suffi |
| II plur. | suffīte |
| FUTUR |
| II sing. | suffīto |
| III sing. | suffīto |
| II plur. | suffitōte |
| III plur. | suffiunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| suffiens, ientis |
| FUTUR |
| suffitūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| suffīre |
| PARFAIT |
| suffiisse o suffivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | suffitūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | suffitūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | suffiendi |
| Datif: | suffiendo |
| Accusatif: | ad suffiendum |
| Ablatif: | suffiendo |
| SUPIN |
| suffitum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SUFFIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|