Déclinaison / Conjugueur latin
suffundor - Diathèse passive
(suffundo, suffundas, suffundavi, suffundāre, suffundatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | suffundor |
| II sing. | suffundāris, suffundāre |
| III sing. | suffundātur |
| I plur. | suffundāmur |
| II plur. | suffundamĭni |
| III plur. | suffundantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | suffundābar |
| II sing. | suffundabāris, suffundabāre |
| III sing. | suffundabātur |
| I plur. | suffundabāmur |
| II plur. | suffundabamĭni |
| III plur. | suffundabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | suffundābor |
| II sing. | suffundabĕris, suffundabĕre |
| III sing. | suffundabĭtur |
| I plur. | suffundabĭmur |
| II plur. | suffundabimĭni |
| III plur. | suffundabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | suffundatus, a, um sum |
| II sing. | suffundatus, a, um es |
| III sing. | suffundatus, a, um est |
| I plur. | suffundati, ae, a sumus |
| II plur. | suffundati, ae, a estis |
| III plur. | suffundati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | suffundatus, a, um eram |
| II sing. | suffundatus, a, um eras |
| III sing. | suffundatus, a, um erat |
| I plur. | suffundati, ae, a eramus |
| II plur. | suffundati, ae, a eratis |
| III plur. | suffundati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | suffundatus, a, um ero |
| II sing. | suffundatus, a, um eris |
| III sing. | suffundatus, a, um erit |
| I plur. | suffundati, ae, a erimus |
| II plur. | suffundati, ae, a eritis |
| III plur. | suffundati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | suffunder |
| II sing. | suffundēris, suffundēre |
| III sing. | suffundētur |
| I plur. | suffundēmur |
| II plur. | suffundemĭni |
| III plur. | suffundentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | suffundārer |
| II sing. | suffundarēris, suffundarēre |
| III sing. | suffundarētur |
| I plur. | suffundarēmur |
| II plur. | suffundaremĭni |
| III plur. | suffundarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | suffundatus, a, um sim |
| II sing. | suffundatus, a, um sis |
| III sing. | suffundatus, a, um sit |
| I plur. | suffundati, ae, a simus |
| II plur. | suffundati, ae, a sitis |
| III plur. | suffundati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | suffundatus, a, um essem |
| II sing. | suffundatus, a, um esses |
| III sing. | suffundatus, a, um esset |
| I plur. | suffundati, ae, a essemus |
| II plur. | suffundati, ae, a essetis |
| III plur. | suffundati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | suffundāre |
| II plur. | suffundamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | suffundātor |
| III sing. | suffundātor |
| II plur. | |
| III plur. | suffundantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| suffundatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| suffundāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | suffundatus, a, um esse |
| Plurale: | suffundati, ae, a esse |
| FUTUR |
| suffundatum esse |
| GERUNDIVO |
| suffundandus, a, um | |