Déclinaison / Conjugueur latin
sūgillor - Diathèse passive
(sūgillo, sūgillas, sugillavi, sūgillāre, sugillatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | sūgillor |
| II sing. | sūgillāris, sūgillāre |
| III sing. | sūgillātur |
| I plur. | sūgillāmur |
| II plur. | sūgillamĭni |
| III plur. | sūgillantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sūgillābar |
| II sing. | sūgillabāris, sūgillabāre |
| III sing. | sūgillabātur |
| I plur. | sūgillabāmur |
| II plur. | sūgillabamĭni |
| III plur. | sūgillabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | sūgillābor |
| II sing. | sūgillabĕris, sūgillabĕre |
| III sing. | sūgillabĭtur |
| I plur. | sūgillabĭmur |
| II plur. | sūgillabimĭni |
| III plur. | sūgillabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | sugillatus, a, um sum |
| II sing. | sugillatus, a, um es |
| III sing. | sugillatus, a, um est |
| I plur. | sugillati, ae, a sumus |
| II plur. | sugillati, ae, a estis |
| III plur. | sugillati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | sugillatus, a, um eram |
| II sing. | sugillatus, a, um eras |
| III sing. | sugillatus, a, um erat |
| I plur. | sugillati, ae, a eramus |
| II plur. | sugillati, ae, a eratis |
| III plur. | sugillati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | sugillatus, a, um ero |
| II sing. | sugillatus, a, um eris |
| III sing. | sugillatus, a, um erit |
| I plur. | sugillati, ae, a erimus |
| II plur. | sugillati, ae, a eritis |
| III plur. | sugillati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | sūgiller |
| II sing. | sūgillēris, sūgillēre |
| III sing. | sūgillētur |
| I plur. | sūgillēmur |
| II plur. | sūgillemĭni |
| III plur. | sūgillentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sūgillārer |
| II sing. | sūgillarēris, sūgillarēre |
| III sing. | sūgillarētur |
| I plur. | sūgillarēmur |
| II plur. | sūgillaremĭni |
| III plur. | sūgillarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | sugillatus, a, um sim |
| II sing. | sugillatus, a, um sis |
| III sing. | sugillatus, a, um sit |
| I plur. | sugillati, ae, a simus |
| II plur. | sugillati, ae, a sitis |
| III plur. | sugillati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | sugillatus, a, um essem |
| II sing. | sugillatus, a, um esses |
| III sing. | sugillatus, a, um esset |
| I plur. | sugillati, ae, a essemus |
| II plur. | sugillati, ae, a essetis |
| III plur. | sugillati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | sūgillāre |
| II plur. | sūgillamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | sūgillātor |
| III sing. | sūgillātor |
| II plur. | |
| III plur. | sūgillantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| sugillatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| sūgillāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | sugillatus, a, um esse |
| Plurale: | sugillati, ae, a esse |
| FUTUR |
| sugillatum esse |
| GERUNDIVO |
| sūgillandus, a, um | |