Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | sŭperfĕro |
| II sing. | sŭperfĕrs |
| III sing. | sŭperfĕrt |
| I plur. | sŭperfĕrĭmus |
| II plur. | sŭperfĕrtis |
| III plur. | sŭperfĕrunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sŭperfĕrēbam |
| II sing. | sŭperfĕrēbas |
| III sing. | sŭperfĕrēbat |
| I plur. | sŭperfĕrebāmus |
| II plur. | sŭperfĕrebātis |
| III plur. | sŭperfĕrēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | sŭperfĕram |
| II sing. | sŭperfĕres |
| III sing. | sŭperfĕret |
| I plur. | sŭperfĕrēmus |
| II plur. | sŭperfĕrētis |
| III plur. | sŭperfĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | supertuli |
| II sing. | supertulisti |
| III sing. | supertulit |
| I plur. | supertulĭmus |
| II plur. | supertulistis |
| III plur. | supertulērunt, supertulere |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | supertulĕram |
| II sing. | supertulĕras |
| III sing. | supertulĕrat |
| I plur. | supertulerāmus |
| II plur. | supertulerātis |
| III plur. | supertulērant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | supertulĕro |
| II sing. | supertulĕris |
| III sing. | supertulĕrit |
| I plur. | supertulerĭmus |
| II plur. | supertulerĭtis |
| III plur. | supertulĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | sŭperfĕram |
| II sing. | sŭperfĕras |
| III sing. | sŭperfĕrat |
| I plur. | sŭperfĕrāmus |
| II plur. | sŭperfĕrātis |
| III plur. | sŭperfĕrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sŭperfĕrrem |
| II sing. | sŭperfĕrres |
| III sing. | sŭperfĕrret |
| I plur. | sŭperfĕrrēmus |
| II plur. | sŭperfĕrrētis |
| III plur. | sŭperfĕrrent |
| PARFAIT |
| I sing. | supertulĕrim |
| II sing. | supertulĕris |
| III sing. | supertulĕrit |
| I plur. | supertulerĭmus |
| II plur. | supertulerĭtis |
| III plur. | supertulĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | supertulissem |
| II sing. | supertulisses |
| III sing. | supertulisset |
| I plur. | supertulissēmus |
| II plur. | supertulissētis |
| III plur. | supertulissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | sŭperfĕr |
| II plur. | sŭperfĕrte |
| FUTUR |
| II sing. | sŭperfĕrto |
| III sing. | sŭperfĕrto |
| II plur. | sŭperfĕrtōte |
| III plur. | sŭperfĕrunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| sŭperfĕrens, entis |
| FUTUR |
| superlatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| sŭperfĕrre |
| PARFAIT |
| supertulisse |
| FUTUR |
| Singolare: | superlatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | superlatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | sŭperfĕrendi |
| Datif: | sŭperfĕrendo |
| Accusatif: | ad sŭperfĕrendum |
| Ablatif: | sŭperfĕrendo |
| SUPIN |
| superlatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SUPERFERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|