Déclinaison / Conjugueur latin
sŭperfundo - Diathèse active
(sŭperfundo, sŭperfundis, superfudi, sŭperfundĕre, superfusum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | sŭperfundo |
| II sing. | sŭperfundis |
| III sing. | sŭperfundit |
| I plur. | sŭperfundĭmus |
| II plur. | sŭperfundĭtis |
| III plur. | sŭperfundunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sŭperfundēbam |
| II sing. | sŭperfundēbas |
| III sing. | sŭperfundēbat |
| I plur. | sŭperfundebāmus |
| II plur. | sŭperfundebātis |
| III plur. | sŭperfundēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | sŭperfundam |
| II sing. | sŭperfundes |
| III sing. | sŭperfundet |
| I plur. | sŭperfundēmus |
| II plur. | sŭperfundētis |
| III plur. | sŭperfundent |
| PARFAIT |
| I sing. | superfudi |
| II sing. | superfudisti |
| III sing. | superfudit |
| I plur. | superfudĭmus |
| II plur. | superfudistis |
| III plur. | superfudērunt, superfudēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | superfudĕram |
| II sing. | superfudĕras |
| III sing. | superfudĕrat |
| I plur. | superfuderāmus |
| II plur. | superfuderātis |
| III plur. | superfudĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | superfudĕro |
| II sing. | superfudĕris |
| III sing. | superfudĕrit |
| I plur. | superfuderĭmus |
| II plur. | superfuderĭtis |
| III plur. | superfudĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | sŭperfundam |
| II sing. | sŭperfundas |
| III sing. | sŭperfundat |
| I plur. | sŭperfundāmus |
| II plur. | sŭperfundātis |
| III plur. | sŭperfundant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sŭperfundĕrem |
| II sing. | sŭperfundĕres |
| III sing. | sŭperfundĕret |
| I plur. | sŭperfunderēmus |
| II plur. | sŭperfunderētis |
| III plur. | sŭperfundĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | superfudĕrim |
| II sing. | superfudĕris |
| III sing. | superfudĕrit |
| I plur. | superfuderĭmus |
| II plur. | superfuderĭtis |
| III plur. | superfudĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | superfudissem |
| II sing. | superfudisses |
| III sing. | superfudisset |
| I plur. | superfudissēmus |
| II plur. | superfudissētis |
| III plur. | superfudissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | sŭperfundĕ |
| II plur. | sŭperfundĭte |
| FUTUR |
| II sing. | sŭperfundĭto |
| III sing. | sŭperfundĭto |
| II plur. | sŭperfunditōte |
| III plur. | sŭperfundunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| sŭperfundens, entis |
| FUTUR |
| superfusūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| sŭperfundĕre |
| PARFAIT |
| superfudisse |
| FUTUR |
| Singolare: | superfusūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | superfusūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | sŭperfundendi |
| Datif: | sŭperfundendo |
| Accusatif: | ad sŭperfundendum |
| Ablatif: | sŭperfundendo |
| SUPIN |
| superfusum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SUPERFUNDO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|