Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | superior |
| Gen. | superiōris |
| Dat. | superiōri |
| Acc. | superiōrem |
| Abl. | superiōre |
| Voc. | superior |
| PLURIEL |
| Nom. | superiōres |
| Gen. | superiōrum |
| Dat. | superiōrĭbus |
| Acc. | superiōres |
| Abl. | superiōrĭbus |
| Voc. | superiōres |
| SINGULIER |
| Nom. | superior |
| Gen. | superiōris |
| Dat. | superiōri |
| Acc. | superiōrem |
| Abl. | superiōre |
| Voc. | superior |
| PLURIEL |
| Nom. | superiōres |
| Gen. | superiōrum |
| Dat. | superiōrĭbus |
| Acc. | superiōres |
| Abl. | superiōrĭbus |
| Voc. | superiōres |
| SINGULIER |
| Nom. | superius |
| Gen. | superiōris |
| Dat. | superiōri |
| Acc. | superius |
| Abl. | superiōre |
| Voc. | superius |
| PLURIEL |
| Nom. | superiōra |
| Gen. | superiōrum |
| Dat. | superiōrĭbus |
| Acc. | superiōra |
| Abl. | superiōrĭbus | |