Déclinaison / Conjugueur latin
sŭpersisto - Diathèse active
(sŭpersisto, sŭpersistis, sŭpersistĕre, superstiti)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | sŭpersisto |
| II sing. | sŭpersistis |
| III sing. | sŭpersistit |
| I plur. | sŭpersistĭmus |
| II plur. | sŭpersistĭtis |
| III plur. | sŭpersistunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sŭpersistēbam |
| II sing. | sŭpersistēbas |
| III sing. | sŭpersistēbat |
| I plur. | sŭpersistebāmus |
| II plur. | sŭpersistebātis |
| III plur. | sŭpersistēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | sŭpersistam |
| II sing. | sŭpersistes |
| III sing. | sŭpersistet |
| I plur. | sŭpersistēmus |
| II plur. | sŭpersistētis |
| III plur. | sŭpersistent |
| PARFAIT |
| I sing. | superstiti |
| II sing. | superstitisti |
| III sing. | superstitit |
| I plur. | superstitĭmus |
| II plur. | superstitistis |
| III plur. | superstitērunt, superstitēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | superstitĕram |
| II sing. | superstitĕras |
| III sing. | superstitĕrat |
| I plur. | superstiterāmus |
| II plur. | superstiterātis |
| III plur. | superstitĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | superstitĕro |
| II sing. | superstitĕris |
| III sing. | superstitĕrit |
| I plur. | superstiterĭmus |
| II plur. | superstiterĭtis |
| III plur. | superstitĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | sŭpersistam |
| II sing. | sŭpersistas |
| III sing. | sŭpersistat |
| I plur. | sŭpersistāmus |
| II plur. | sŭpersistātis |
| III plur. | sŭpersistant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | sŭpersistĕrem |
| II sing. | sŭpersistĕres |
| III sing. | sŭpersistĕret |
| I plur. | sŭpersisterēmus |
| II plur. | sŭpersisterētis |
| III plur. | sŭpersistĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | superstitĕrim |
| II sing. | superstitĕris |
| III sing. | superstitĕrit |
| I plur. | superstiterĭmus |
| II plur. | superstiterĭtis |
| III plur. | superstitĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | superstitissem |
| II sing. | superstitisses |
| III sing. | superstitisset |
| I plur. | superstitissēmus |
| II plur. | superstitissētis |
| III plur. | superstitissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | sŭpersistĕ |
| II plur. | sŭpersistĭte |
| FUTUR |
| II sing. | sŭpersistĭto |
| III sing. | sŭpersistĭto |
| II plur. | sŭpersistitōte |
| III plur. | sŭpersistunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| sŭpersistens, entis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| sŭpersistĕre |
| PARFAIT |
| superstitisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | sŭpersistendi |
| Datif: | sŭpersistendo |
| Accusatif: | ad sŭpersistendum |
| Ablatif: | sŭpersistendo |
| SUPIN |
| |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:SUPERSISTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|