Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | taeniensis |
| Gen. | taeniensis |
| Dat. | taeniensi |
| Acc. | taeniensem |
| Abl. | taeniensi |
| Voc. | taeniensis |
| PLURIEL |
| Nom. | taenienses |
| Gen. | taeniensĭum |
| Dat. | taeniensĭbus |
| Acc. | taenienses |
| Abl. | taeniensĭbus |
| Voc. | taenienses |
| SINGULIER |
| Nom. | taeniensis |
| Gen. | taeniensis |
| Dat. | taeniensi |
| Acc. | taeniensem |
| Abl. | taeniensi |
| Voc. | taeniensis |
| PLURIEL |
| Nom. | taenienses |
| Gen. | taeniensĭum |
| Dat. | taeniensĭbus |
| Acc. | taenienses |
| Abl. | taeniensĭbus |
| Voc. | taenienses |
| SINGULIER |
| Nom. | taeniense |
| Gen. | taeniensis |
| Dat. | taeniensi |
| Acc. | taeniense |
| Abl. | taeniensi |
| Voc. | taeniense |
| PLURIEL |
| Nom. | taeniensĭa |
| Gen. | taeniensĭum |
| Dat. | taeniensĭbus |
| Acc. | taeniensĭa |
| Abl. | taeniensĭbus | |