Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | tenuabilis |
| Gen. | tenuabilis |
| Dat. | tenuabili |
| Acc. | tenuabilem |
| Abl. | tenuabili |
| Voc. | tenuabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | tenuabiles |
| Gen. | tenuabilĭum |
| Dat. | tenuabilĭbus |
| Acc. | tenuabiles |
| Abl. | tenuabilĭbus |
| Voc. | tenuabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | tenuabilis |
| Gen. | tenuabilis |
| Dat. | tenuabili |
| Acc. | tenuabilem |
| Abl. | tenuabili |
| Voc. | tenuabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | tenuabiles |
| Gen. | tenuabilĭum |
| Dat. | tenuabilĭbus |
| Acc. | tenuabiles |
| Abl. | tenuabilĭbus |
| Voc. | tenuabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | tenuabile |
| Gen. | tenuabilis |
| Dat. | tenuabili |
| Acc. | tenuabile |
| Abl. | tenuabili |
| Voc. | tenuabile |
| PLURIEL |
| Nom. | tenuabilĭa |
| Gen. | tenuabilĭum |
| Dat. | tenuabilĭbus |
| Acc. | tenuabilĭa |
| Abl. | tenuabilĭbus | |