Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | tinctilis |
| Gen. | tinctilis |
| Dat. | tinctili |
| Acc. | tinctilem |
| Abl. | tinctili |
| Voc. | tinctilis |
| PLURIEL |
| Nom. | tinctiles |
| Gen. | tinctilĭum |
| Dat. | tinctilĭbus |
| Acc. | tinctiles |
| Abl. | tinctilĭbus |
| Voc. | tinctiles |
| SINGULIER |
| Nom. | tinctilis |
| Gen. | tinctilis |
| Dat. | tinctili |
| Acc. | tinctilem |
| Abl. | tinctili |
| Voc. | tinctilis |
| PLURIEL |
| Nom. | tinctiles |
| Gen. | tinctilĭum |
| Dat. | tinctilĭbus |
| Acc. | tinctiles |
| Abl. | tinctilĭbus |
| Voc. | tinctiles |
| SINGULIER |
| Nom. | tinctile |
| Gen. | tinctilis |
| Dat. | tinctili |
| Acc. | tinctile |
| Abl. | tinctili |
| Voc. | tinctile |
| PLURIEL |
| Nom. | tinctilĭa |
| Gen. | tinctilĭum |
| Dat. | tinctilĭbus |
| Acc. | tinctilĭa |
| Abl. | tinctilĭbus | |