Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | tornatilis |
| Gen. | tornatilis |
| Dat. | tornatili |
| Acc. | tornatilem |
| Abl. | tornatili |
| Voc. | tornatilis |
| PLURIEL |
| Nom. | tornatiles |
| Gen. | tornatilĭum |
| Dat. | tornatilĭbus |
| Acc. | tornatiles |
| Abl. | tornatilĭbus |
| Voc. | tornatiles |
| SINGULIER |
| Nom. | tornatilis |
| Gen. | tornatilis |
| Dat. | tornatili |
| Acc. | tornatilem |
| Abl. | tornatili |
| Voc. | tornatilis |
| PLURIEL |
| Nom. | tornatiles |
| Gen. | tornatilĭum |
| Dat. | tornatilĭbus |
| Acc. | tornatiles |
| Abl. | tornatilĭbus |
| Voc. | tornatiles |
| SINGULIER |
| Nom. | tornatile |
| Gen. | tornatilis |
| Dat. | tornatili |
| Acc. | tornatile |
| Abl. | tornatili |
| Voc. | tornatile |
| PLURIEL |
| Nom. | tornatilĭa |
| Gen. | tornatilĭum |
| Dat. | tornatilĭbus |
| Acc. | tornatilĭa |
| Abl. | tornatilĭbus | |