Déclinaison / Conjugueur latin
trāĭicio - Diathèse active
(trāĭicĭo, trāĭicis, traiieci, trāĭicĕre, traiiectum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | trāĭicĭo |
| II sing. | trāĭicis |
| III sing. | trāĭicit |
| I plur. | trāĭicīmus |
| II plur. | trāĭicītis |
| III plur. | trāĭiciunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | trāĭiciēbam |
| II sing. | trāĭiciēbas |
| III sing. | trāĭiciēbat |
| I plur. | trāĭiciebāmus |
| II plur. | trāĭiciebātis |
| III plur. | trāĭiciēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | trāĭicĭam |
| II sing. | trāĭicĭes |
| III sing. | trāĭicĭet |
| I plur. | trāĭiciēmus |
| II plur. | trāĭiciētis |
| III plur. | trāĭicĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | traiieci |
| II sing. | traiiecisti |
| III sing. | traiiecit |
| I plur. | traiiecĭmus |
| II plur. | traiiecistis |
| III plur. | traiiecērunt, traiiecēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | traiiecĕram |
| II sing. | traiiecĕras |
| III sing. | traiiecĕrat |
| I plur. | traiiecerāmus |
| II plur. | traiiecerātis |
| III plur. | traiiecĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | traiiecĕro |
| II sing. | traiiecĕris |
| III sing. | traiiecĕrit |
| I plur. | traiiecerĭmus |
| II plur. | traiiecerĭtis |
| III plur. | traiiecĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | trāĭicĭam |
| II sing. | trāĭicĭas |
| III sing. | trāĭicĭat |
| I plur. | trāĭiciāmus |
| II plur. | trāĭiciātis |
| III plur. | trāĭicĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | trāĭicĕrem |
| II sing. | trāĭicĕres |
| III sing. | trāĭicĕret |
| I plur. | trāĭicerēmus |
| II plur. | trāĭicerētis |
| III plur. | trāĭicĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | traiiecĕrim |
| II sing. | traiiecĕris |
| III sing. | traiiecĕrit |
| I plur. | traiiecerĭmus |
| II plur. | traiiecerĭtis |
| III plur. | traiiecĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | traiiecissem |
| II sing. | traiiecisses |
| III sing. | traiiecisset |
| I plur. | traiiecissēmus |
| II plur. | traiiecissētis |
| III plur. | traiiecissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | trāĭice |
| II plur. | trāĭicĭte |
| FUTUR |
| II sing. | trāĭicĭto |
| III sing. | trāĭicĭto |
| II plur. | trāĭicitōte |
| III plur. | trāĭiciunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| trāĭiciens, ientis |
| FUTUR |
| traiiectūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| trāĭicĕre |
| PARFAIT |
| traiiecisse |
| FUTUR |
| Singolare: | traiiectūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | traiiectūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | trāĭiciendi |
| Datif: | trāĭiciendo |
| Accusatif: | ad trāĭiciendum |
| Ablatif: | trāĭiciendo |
| SUPIN |
| traiiectum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:TRAIICIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|