Déclinaison / Conjugueur latin
transcendo - Diathèse active
(transcendo, transcendis, transcendi, transcendĕre, transcensum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | transcendo |
| II sing. | transcendis |
| III sing. | transcendit |
| I plur. | transcendĭmus |
| II plur. | transcendĭtis |
| III plur. | transcendunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | transcendēbam |
| II sing. | transcendēbas |
| III sing. | transcendēbat |
| I plur. | transcendebāmus |
| II plur. | transcendebātis |
| III plur. | transcendēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | transcendam |
| II sing. | transcendes |
| III sing. | transcendet |
| I plur. | transcendēmus |
| II plur. | transcendētis |
| III plur. | transcendent |
| PARFAIT |
| I sing. | transcendi |
| II sing. | transcendisti |
| III sing. | transcendit |
| I plur. | transcendĭmus |
| II plur. | transcendistis |
| III plur. | transcendērunt, transcendēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | transcendĕram |
| II sing. | transcendĕras |
| III sing. | transcendĕrat |
| I plur. | transcenderāmus |
| II plur. | transcenderātis |
| III plur. | transcendĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | transcendĕro |
| II sing. | transcendĕris |
| III sing. | transcendĕrit |
| I plur. | transcenderĭmus |
| II plur. | transcenderĭtis |
| III plur. | transcendĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | transcendam |
| II sing. | transcendas |
| III sing. | transcendat |
| I plur. | transcendāmus |
| II plur. | transcendātis |
| III plur. | transcendant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | transcendĕrem |
| II sing. | transcendĕres |
| III sing. | transcendĕret |
| I plur. | transcenderēmus |
| II plur. | transcenderētis |
| III plur. | transcendĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | transcendĕrim |
| II sing. | transcendĕris |
| III sing. | transcendĕrit |
| I plur. | transcenderĭmus |
| II plur. | transcenderĭtis |
| III plur. | transcendĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | transcendissem |
| II sing. | transcendisses |
| III sing. | transcendisset |
| I plur. | transcendissēmus |
| II plur. | transcendissētis |
| III plur. | transcendissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | transcendĕ |
| II plur. | transcendĭte |
| FUTUR |
| II sing. | transcendĭto |
| III sing. | transcendĭto |
| II plur. | transcenditōte |
| III plur. | transcendunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| transcendens, entis |
| FUTUR |
| transcensūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| transcendĕre |
| PARFAIT |
| transcendisse |
| FUTUR |
| Singolare: | transcensūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | transcensūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | transcendendi |
| Datif: | transcendendo |
| Accusatif: | ad transcendendum |
| Ablatif: | transcendendo |
| SUPIN |
| transcensum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:TRANSCENDO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|