Déclinaison / Conjugueur latin
transfĭgūro - Diathèse active
(transfĭgūro, transfĭgūras, transfiguravi, transfĭgūrāre, transfiguratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | transfĭgūro |
| II sing. | transfĭgūras |
| III sing. | transfĭgūrat |
| I plur. | transfĭgūrāmus |
| II plur. | transfĭgūrātis |
| III plur. | transfĭgūrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | transfĭgūrābam |
| II sing. | transfĭgūrābas |
| III sing. | transfĭgūrābat |
| I plur. | transfĭgūrabāmus |
| II plur. | transfĭgūrabātis |
| III plur. | transfĭgūrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | transfĭgūrābo |
| II sing. | transfĭgūrābis |
| III sing. | transfĭgūrābit |
| I plur. | transfĭgūrabĭmus |
| II plur. | transfĭgūrabĭtis |
| III plur. | transfĭgūrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | transfiguravi |
| II sing. | transfiguravisti |
| III sing. | transfiguravit |
| I plur. | transfiguravĭmus |
| II plur. | transfiguravistis |
| III plur. | transfiguravērunt, transfiguravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | transfiguravĕram |
| II sing. | transfiguravĕras |
| III sing. | transfiguravĕrat |
| I plur. | transfiguraverāmus |
| II plur. | transfiguraverātis |
| III plur. | transfiguravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | transfiguravĕro |
| II sing. | transfiguravĕris |
| III sing. | transfiguravĕrit |
| I plur. | transfiguraverĭmus |
| II plur. | transfiguraverĭtis |
| III plur. | transfiguravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | transfĭgūrem |
| II sing. | transfĭgūres |
| III sing. | transfĭgūret |
| I plur. | transfĭgūrēmus |
| II plur. | transfĭgūrētis |
| III plur. | transfĭgūrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | transfĭgūrārem |
| II sing. | transfĭgūrāres |
| III sing. | transfĭgūrāret |
| I plur. | transfĭgūrarēmus |
| II plur. | transfĭgūrarētis |
| III plur. | transfĭgūrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | transfiguravĕrim |
| II sing. | transfiguravĕris |
| III sing. | transfiguravĕrit |
| I plur. | transfiguraverĭmus |
| II plur. | transfiguraverĭtis |
| III plur. | transfiguravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | transfiguravissem |
| II sing. | transfiguravisses |
| III sing. | transfiguravisset |
| I plur. | transfiguravissēmus |
| II plur. | transfiguravissētis |
| III plur. | transfiguravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | transfĭgūra |
| II plur. | transfĭgūrāte |
| FUTUR |
| II sing. | transfĭgūrāto |
| III sing. | transfĭgūrāto |
| II plur. | transfĭgūratōte |
| III plur. | transfĭgūranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| transfĭgūrans, antis |
| FUTUR |
| transfiguratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| transfĭgūrāre |
| PARFAIT |
| transfiguravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | transfiguratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | transfiguratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | transfĭgūrandi |
| Datif: | transfĭgūrando |
| Accusatif: | ad transfĭgūrandum |
| Ablatif: | transfĭgūrando |
| SUPIN |
| transfiguratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:TRANSFIGURO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|