Déclinaison / Conjugueur latin
transsero - Diathèse active
(transsero, transseris, transserui, transserĕre, transsertum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | transsero |
| II sing. | transseris |
| III sing. | transserit |
| I plur. | transserĭmus |
| II plur. | transserĭtis |
| III plur. | transserunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | transserēbam |
| II sing. | transserēbas |
| III sing. | transserēbat |
| I plur. | transserebāmus |
| II plur. | transserebātis |
| III plur. | transserēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | transseram |
| II sing. | transseres |
| III sing. | transseret |
| I plur. | transserēmus |
| II plur. | transserētis |
| III plur. | transserent |
| PARFAIT |
| I sing. | transserui |
| II sing. | transseruisti |
| III sing. | transseruit |
| I plur. | transseruĭmus |
| II plur. | transseruistis |
| III plur. | transseruērunt, transseruēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | transseruĕram |
| II sing. | transseruĕras |
| III sing. | transseruĕrat |
| I plur. | transseruerāmus |
| II plur. | transseruerātis |
| III plur. | transseruĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | transseruĕro |
| II sing. | transseruĕris |
| III sing. | transseruĕrit |
| I plur. | transseruerĭmus |
| II plur. | transseruerĭtis |
| III plur. | transseruĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | transseram |
| II sing. | transseras |
| III sing. | transserat |
| I plur. | transserāmus |
| II plur. | transserātis |
| III plur. | transserant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | transserĕrem |
| II sing. | transserĕres |
| III sing. | transserĕret |
| I plur. | transsererēmus |
| II plur. | transsererētis |
| III plur. | transserĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | transseruĕrim |
| II sing. | transseruĕris |
| III sing. | transseruĕrit |
| I plur. | transseruerĭmus |
| II plur. | transseruerĭtis |
| III plur. | transseruĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | transseruissem |
| II sing. | transseruisses |
| III sing. | transseruisset |
| I plur. | transseruissēmus |
| II plur. | transseruissētis |
| III plur. | transseruissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | transserĕ |
| II plur. | transserĭte |
| FUTUR |
| II sing. | transserĭto |
| III sing. | transserĭto |
| II plur. | transseritōte |
| III plur. | transserunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| transserens, entis |
| FUTUR |
| transsertūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| transserĕre |
| PARFAIT |
| transseruisse |
| FUTUR |
| Singolare: | transsertūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | transsertūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | transserendi |
| Datif: | transserendo |
| Accusatif: | ad transserendum |
| Ablatif: | transserendo |
| SUPIN |
| transsertum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:TRANSSERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|