Déclinaison / Conjugueur latin
transvŏlo - Diathèse active
(transvŏlo, transvŏlas, transvolavi, transvŏlāre, transvolatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | transvŏlo |
| II sing. | transvŏlas |
| III sing. | transvŏlat |
| I plur. | transvŏlāmus |
| II plur. | transvŏlātis |
| III plur. | transvŏlant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | transvŏlābam |
| II sing. | transvŏlābas |
| III sing. | transvŏlābat |
| I plur. | transvŏlabāmus |
| II plur. | transvŏlabātis |
| III plur. | transvŏlābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | transvŏlābo |
| II sing. | transvŏlābis |
| III sing. | transvŏlābit |
| I plur. | transvŏlabĭmus |
| II plur. | transvŏlabĭtis |
| III plur. | transvŏlābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | transvolavi |
| II sing. | transvolavisti |
| III sing. | transvolavit |
| I plur. | transvolavĭmus |
| II plur. | transvolavistis |
| III plur. | transvolavēreunt, transvolavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | transvolavĕram |
| II sing. | transvolavĕras |
| III sing. | transvolavĕrat |
| I plur. | transvolaverāmus |
| II plur. | transvolaverātis |
| III plur. | transvolavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | transvolavĕro |
| II sing. | transvolavĕris |
| III sing. | transvolavĕrit |
| I plur. | transvolaverĭmus |
| II plur. | transvolaverĭtis |
| III plur. | transvolavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | transvŏlem |
| II sing. | transvŏles |
| III sing. | transvŏlet |
| I plur. | transvŏlēmus |
| II plur. | transvŏlētis |
| III plur. | transvŏlent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | transvŏlārem |
| II sing. | transvŏlāres |
| III sing. | transvŏlāret |
| I plur. | transvŏlarēmus |
| II plur. | transvŏlarētis |
| III plur. | transvŏlārent |
| PARFAIT |
| I sing. | transvolavĕrim |
| II sing. | transvolavĕris |
| III sing. | transvolavĕrit |
| I plur. | transvolaverĭmus |
| II plur. | transvolaverĭtis |
| III plur. | transvolavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | transvolavissem |
| II sing. | transvolavisses |
| III sing. | transvolavisset |
| I plur. | transvolavissēmus |
| II plur. | transvolavissētis |
| III plur. | transvolavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | transvŏla |
| II plur. | transvŏlāte |
| FUTUR |
| II sing. | transvŏlāto |
| III sing. | transvŏlāto |
| II plur. | transvŏlatōte |
| III plur. | transvŏlanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| transvŏlans, antis |
| FUTUR |
| transvolatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| transvŏlāre |
| PARFAIT |
| transvolavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | transvolatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | transvolatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | transvŏlandi |
| Datif: | transvŏlando |
| Accusatif: | ad transvŏlandum |
| Ablatif: | transvŏlando |
| SUPIN |
| transvolatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:TRANSVOLO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|