Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | ūnănĭmans |
| Gen. | unanimantis |
| Dat. | unanimanti |
| Acc. | unanimantem |
| Abl. | unanimanti |
| Voc. | ūnănĭmans |
| PLURIEL |
| Nom. | unanimantes |
| Gen. | unanimantĭum |
| Dat. | unanimantĭbus |
| Acc. | unanimantes |
| Abl. | unanimantĭbus |
| Voc. | unanimantes |
| SINGULIER |
| Nom. | ūnănĭmans |
| Gen. | unanimantis |
| Dat. | unanimanti |
| Acc. | unanimantem |
| Abl. | unanimanti |
| Voc. | ūnănĭmans |
| PLURIEL |
| Nom. | unanimantes |
| Gen. | unanimantĭum |
| Dat. | unanimantĭbus |
| Acc. | unanimantes |
| Abl. | unanimantĭbus |
| Voc. | unanimantes |
| SINGULIER |
| Nom. | ūnănĭmans |
| Gen. | unanimantis |
| Dat. | unanimanti |
| Acc. | ūnănĭmans |
| Abl. | unanimanti |
| Voc. | ūnănĭmans |
| PLURIEL |
| Nom. | unanimantĭa |
| Gen. | unanimantĭum |
| Dat. | unanimantĭbus |
| Acc. | unanimantĭa |
| Abl. | unanimantĭbus | |