Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | univocus |
| Gen. | univoci |
| Dat. | univoco |
| Acc. | univocum |
| Abl. | univoco |
| Voc. | univoce |
| PLURIEL |
| Nom. | univoci |
| Gen. | univocōrum |
| Dat. | univocis |
| Acc. | univocos |
| Abl. | univocis |
| Voc. | univoci |
| SINGULIER |
| Nom. | univocă |
| Gen. | univocae |
| Dat. | univocae |
| Acc. | univocam |
| Abl. | univocā |
| Voc. | univocă |
| PLURIEL |
| Nom. | univocae |
| Gen. | univocārum |
| Dat. | univocis |
| Acc. | univocas |
| Abl. | univocis |
| Voc. | univocae |
| SINGULIER |
| Nom. | univocum |
| Gen. | univoci |
| Dat. | univoco |
| Acc. | univocum |
| Abl. | univoco |
| Voc. | univocum |
| PLURIEL |
| Nom. | univoca |
| Gen. | univocōrum |
| Dat. | univocis |
| Acc. | univoca |
| Abl. | univocis | |