Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | ustilo |
| II sing. | ustilas |
| III sing. | ustilat |
| I plur. | ustilāmus |
| II plur. | ustilātis |
| III plur. | ustilant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ustilābam |
| II sing. | ustilābas |
| III sing. | ustilābat |
| I plur. | ustilabāmus |
| II plur. | ustilabātis |
| III plur. | ustilābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ustilābo |
| II sing. | ustilābis |
| III sing. | ustilābit |
| I plur. | ustilabĭmus |
| II plur. | ustilabĭtis |
| III plur. | ustilābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | ustilavi |
| II sing. | ustilavisti |
| III sing. | ustilavit |
| I plur. | ustilavĭmus |
| II plur. | ustilavistis |
| III plur. | ustilavērunt, ustilavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | ustilavĕram |
| II sing. | ustilavĕras |
| III sing. | ustilavĕrat |
| I plur. | ustilaverāmus |
| II plur. | ustilaverātis |
| III plur. | ustilavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | ustilavĕro |
| II sing. | ustilavĕris |
| III sing. | ustilavĕrit |
| I plur. | ustilaverĭmus |
| II plur. | ustilaverĭtis |
| III plur. | ustilavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | ustilem |
| II sing. | ustiles |
| III sing. | ustilet |
| I plur. | ustilēmus |
| II plur. | ustilētis |
| III plur. | ustilent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ustilārem |
| II sing. | ustilāres |
| III sing. | ustilāret |
| I plur. | ustilarēmus |
| II plur. | ustilarētis |
| III plur. | ustilārent |
| PARFAIT |
| I sing. | ustilavĕrim |
| II sing. | ustilavĕris |
| III sing. | ustilavĕrit |
| I plur. | ustilaverĭmus |
| II plur. | ustilaverĭtis |
| III plur. | ustilavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | ustilavissem |
| II sing. | ustilavisses |
| III sing. | ustilavisset |
| I plur. | ustilavissēmus |
| II plur. | ustilavissētis |
| III plur. | ustilavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ustila |
| II plur. | ustilāte |
| FUTUR |
| II sing. | ustilāto |
| III sing. | ustilāto |
| II plur. | ustilatōte |
| III plur. | ustilanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ustilans, antis |
| FUTUR |
| ustilatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| ustilāre |
| PARFAIT |
| ustilavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | ustilatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | ustilatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ustilandi |
| Datif: | ustilando |
| Accusatif: | ad ustilandum |
| Ablatif: | ustilando |
| SUPIN |
| ustilatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:USTILO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|