Déclinaison / Conjugueur latin
ūsūfăcĭo - Diathèse active
(ūsūfăcĭo, ūsūfăcis, usufeci, ūsūfăcĕre, usufactum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | ūsūfăcĭo |
| II sing. | ūsūfăcis |
| III sing. | ūsūfăcit |
| I plur. | ūsūfăcīmus |
| II plur. | ūsūfăcītis |
| III plur. | ūsūfăciunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ūsūfăciēbam |
| II sing. | ūsūfăciēbas |
| III sing. | ūsūfăciēbat |
| I plur. | ūsūfăciebāmus |
| II plur. | ūsūfăciebātis |
| III plur. | ūsūfăciēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ūsūfăcĭam |
| II sing. | ūsūfăcĭes |
| III sing. | ūsūfăcĭet |
| I plur. | ūsūfăciēmus |
| II plur. | ūsūfăciētis |
| III plur. | ūsūfăcĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | usufeci |
| II sing. | usufecisti |
| III sing. | usufecit |
| I plur. | usufecĭmus |
| II plur. | usufecistis |
| III plur. | usufecērunt, usufecēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | usufecĕram |
| II sing. | usufecĕras |
| III sing. | usufecĕrat |
| I plur. | usufecerāmus |
| II plur. | usufecerātis |
| III plur. | usufecĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | usufecĕro |
| II sing. | usufecĕris |
| III sing. | usufecĕrit |
| I plur. | usufecerĭmus |
| II plur. | usufecerĭtis |
| III plur. | usufecĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | ūsūfăcĭam |
| II sing. | ūsūfăcĭas |
| III sing. | ūsūfăcĭat |
| I plur. | ūsūfăciāmus |
| II plur. | ūsūfăciātis |
| III plur. | ūsūfăcĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ūsūfăcĕrem |
| II sing. | ūsūfăcĕres |
| III sing. | ūsūfăcĕret |
| I plur. | ūsūfăcerēmus |
| II plur. | ūsūfăcerētis |
| III plur. | ūsūfăcĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | usufecĕrim |
| II sing. | usufecĕris |
| III sing. | usufecĕrit |
| I plur. | usufecerĭmus |
| II plur. | usufecerĭtis |
| III plur. | usufecĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | usufecissem |
| II sing. | usufecisses |
| III sing. | usufecisset |
| I plur. | usufecissēmus |
| II plur. | usufecissētis |
| III plur. | usufecissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ūsūfăce, ūsūfăc |
| II plur. | ūsūfăcĭte |
| FUTUR |
| II sing. | ūsūfăcĭto |
| III sing. | ūsūfăcĭto |
| II plur. | ūsūfăcitōte |
| III plur. | ūsūfăciunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ūsūfăciens, ientis |
| FUTUR |
| usufactūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| ūsūfăcĕre |
| PARFAIT |
| usufecisse |
| FUTUR |
| Singolare: | usufactūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | usufactūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ūsūfăciendi |
| Datif: | ūsūfăciendo |
| Accusatif: | ad ūsūfăciendum |
| Ablatif: | ūsūfăciendo |
| SUPIN |
| usufactum |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:USUFACIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|