Déclinaison / Conjugueur latin
vĕgĕto - Diathèse active
(vĕgĕto, vĕgĕtas, vegetavi, vĕgĕtāre, vegetatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | vĕgĕto |
| II sing. | vĕgĕtas |
| III sing. | vĕgĕtat |
| I plur. | vĕgĕtāmus |
| II plur. | vĕgĕtātis |
| III plur. | vĕgĕtant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | vĕgĕtābam |
| II sing. | vĕgĕtābas |
| III sing. | vĕgĕtābat |
| I plur. | vĕgĕtabāmus |
| II plur. | vĕgĕtabātis |
| III plur. | vĕgĕtābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | vĕgĕtābo |
| II sing. | vĕgĕtābis |
| III sing. | vĕgĕtābit |
| I plur. | vĕgĕtabĭmus |
| II plur. | vĕgĕtabĭtis |
| III plur. | vĕgĕtābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | vegetavi |
| II sing. | vegetavisti |
| III sing. | vegetavit |
| I plur. | vegetavĭmus |
| II plur. | vegetavistis |
| III plur. | vegetavēreunt, vegetavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | vegetavĕram |
| II sing. | vegetavĕras |
| III sing. | vegetavĕrat |
| I plur. | vegetaverāmus |
| II plur. | vegetaverātis |
| III plur. | vegetavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | vegetavĕro |
| II sing. | vegetavĕris |
| III sing. | vegetavĕrit |
| I plur. | vegetaverĭmus |
| II plur. | vegetaverĭtis |
| III plur. | vegetavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | vĕgĕtem |
| II sing. | vĕgĕtes |
| III sing. | vĕgĕtet |
| I plur. | vĕgĕtēmus |
| II plur. | vĕgĕtētis |
| III plur. | vĕgĕtent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | vĕgĕtārem |
| II sing. | vĕgĕtāres |
| III sing. | vĕgĕtāret |
| I plur. | vĕgĕtarēmus |
| II plur. | vĕgĕtarētis |
| III plur. | vĕgĕtārent |
| PARFAIT |
| I sing. | vegetavĕrim |
| II sing. | vegetavĕris |
| III sing. | vegetavĕrit |
| I plur. | vegetaverĭmus |
| II plur. | vegetaverĭtis |
| III plur. | vegetavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | vegetavissem |
| II sing. | vegetavisses |
| III sing. | vegetavisset |
| I plur. | vegetavissēmus |
| II plur. | vegetavissētis |
| III plur. | vegetavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | vĕgĕta |
| II plur. | vĕgĕtāte |
| FUTUR |
| II sing. | vĕgĕtāto |
| III sing. | vĕgĕtāto |
| II plur. | vĕgĕtatōte |
| III plur. | vĕgĕtanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| vĕgĕtans, antis |
| FUTUR |
| vegetatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| vĕgĕtāre |
| PARFAIT |
| vegetavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | vegetatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | vegetatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | vĕgĕtandi |
| Datif: | vĕgĕtando |
| Accusatif: | ad vĕgĕtandum |
| Ablatif: | vĕgĕtando |
| SUPIN |
| vegetatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:VEGETO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|