Déclinaison / Conjugueur latin
vendicor - Diathèse passive
(vendico, vendicas, vendicavi, vendicāre, vendicatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | vendicor |
| II sing. | vendicāris, vendicāre |
| III sing. | vendicātur |
| I plur. | vendicāmur |
| II plur. | vendicamĭni |
| III plur. | vendicantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | vendicābar |
| II sing. | vendicabāris, vendicabāre |
| III sing. | vendicabātur |
| I plur. | vendicabāmur |
| II plur. | vendicabamĭni |
| III plur. | vendicabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | vendicābor |
| II sing. | vendicabĕris, vendicabĕre |
| III sing. | vendicabĭtur |
| I plur. | vendicabĭmur |
| II plur. | vendicabimĭni |
| III plur. | vendicabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | vendicatus, a, um sum |
| II sing. | vendicatus, a, um es |
| III sing. | vendicatus, a, um est |
| I plur. | vendicati, ae, a sumus |
| II plur. | vendicati, ae, a estis |
| III plur. | vendicati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | vendicatus, a, um eram |
| II sing. | vendicatus, a, um eras |
| III sing. | vendicatus, a, um erat |
| I plur. | vendicati, ae, a eramus |
| II plur. | vendicati, ae, a eratis |
| III plur. | vendicati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | vendicatus, a, um ero |
| II sing. | vendicatus, a, um eris |
| III sing. | vendicatus, a, um erit |
| I plur. | vendicati, ae, a erimus |
| II plur. | vendicati, ae, a eritis |
| III plur. | vendicati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | vendicer |
| II sing. | vendicēris, vendicēre |
| III sing. | vendicētur |
| I plur. | vendicēmur |
| II plur. | vendicemĭni |
| III plur. | vendicentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | vendicārer |
| II sing. | vendicarēris, vendicarēre |
| III sing. | vendicarētur |
| I plur. | vendicarēmur |
| II plur. | vendicaremĭni |
| III plur. | vendicarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | vendicatus, a, um sim |
| II sing. | vendicatus, a, um sis |
| III sing. | vendicatus, a, um sit |
| I plur. | vendicati, ae, a simus |
| II plur. | vendicati, ae, a sitis |
| III plur. | vendicati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | vendicatus, a, um essem |
| II sing. | vendicatus, a, um esses |
| III sing. | vendicatus, a, um esset |
| I plur. | vendicati, ae, a essemus |
| II plur. | vendicati, ae, a essetis |
| III plur. | vendicati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | vendicāre |
| II plur. | vendicamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | vendicātor |
| III sing. | vendicātor |
| II plur. | |
| III plur. | vendicantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| vendicatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| vendicāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | vendicatus, a, um esse |
| Plurale: | vendicati, ae, a esse |
| FUTUR |
| vendicatum esse |
| GERUNDIVO |
| vendicandus, a, um | |