Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | veniabilis |
| Gen. | veniabilis |
| Dat. | veniabili |
| Acc. | veniabilem |
| Abl. | veniabili |
| Voc. | veniabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | veniabiles |
| Gen. | veniabilĭum |
| Dat. | veniabilĭbus |
| Acc. | veniabiles |
| Abl. | veniabilĭbus |
| Voc. | veniabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | veniabilis |
| Gen. | veniabilis |
| Dat. | veniabili |
| Acc. | veniabilem |
| Abl. | veniabili |
| Voc. | veniabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | veniabiles |
| Gen. | veniabilĭum |
| Dat. | veniabilĭbus |
| Acc. | veniabiles |
| Abl. | veniabilĭbus |
| Voc. | veniabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | veniabile |
| Gen. | veniabilis |
| Dat. | veniabili |
| Acc. | veniabile |
| Abl. | veniabili |
| Voc. | veniabile |
| PLURIEL |
| Nom. | veniabilĭa |
| Gen. | veniabilĭum |
| Dat. | veniabilĭbus |
| Acc. | veniabilĭa |
| Abl. | veniabilĭbus | |