Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | verutus |
| Gen. | veruti |
| Dat. | veruto |
| Acc. | verutum |
| Abl. | veruto |
| Voc. | verute |
| PLURIEL |
| Nom. | veruti |
| Gen. | verutōrum |
| Dat. | verutis |
| Acc. | verutos |
| Abl. | verutis |
| Voc. | veruti |
| SINGULIER |
| Nom. | verută |
| Gen. | verutae |
| Dat. | verutae |
| Acc. | verutam |
| Abl. | verutā |
| Voc. | verută |
| PLURIEL |
| Nom. | verutae |
| Gen. | verutārum |
| Dat. | verutis |
| Acc. | verutas |
| Abl. | verutis |
| Voc. | verutae |
| SINGULIER |
| Nom. | verutum |
| Gen. | veruti |
| Dat. | veruto |
| Acc. | verutum |
| Abl. | veruto |
| Voc. | verutum |
| PLURIEL |
| Nom. | veruta |
| Gen. | verutōrum |
| Dat. | verutis |
| Acc. | veruta |
| Abl. | verutis | |