Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | veteratus |
| Gen. | veterati |
| Dat. | veterato |
| Acc. | veteratum |
| Abl. | veterato |
| Voc. | veterate |
| PLURIEL |
| Nom. | veterati |
| Gen. | veteratōrum |
| Dat. | veteratis |
| Acc. | veteratos |
| Abl. | veteratis |
| Voc. | veterati |
| SINGULIER |
| Nom. | veterată |
| Gen. | veteratae |
| Dat. | veteratae |
| Acc. | veteratam |
| Abl. | veteratā |
| Voc. | veterată |
| PLURIEL |
| Nom. | veteratae |
| Gen. | veteratārum |
| Dat. | veteratis |
| Acc. | veteratas |
| Abl. | veteratis |
| Voc. | veteratae |
| SINGULIER |
| Nom. | veteratum |
| Gen. | veterati |
| Dat. | veterato |
| Acc. | veteratum |
| Abl. | veterato |
| Voc. | veteratum |
| PLURIEL |
| Nom. | veterata |
| Gen. | veteratōrum |
| Dat. | veteratis |
| Acc. | veterata |
| Abl. | veteratis |
| Voc. | veterata |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:VETERATUS100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|