Déclinaison / Conjugueur latin
  
| PRÉSENT |  
|  I sing. |  vĭtĭor |  
|  II sing. |  vĭtĭāris, vĭtĭāre |  
|  III sing. |  vĭtĭātur |  
|  I plur. |  vĭtĭāmur |  
|  II plur. |  vĭtĭamĭni |  
|  III plur. |  vĭtĭantur |  
| IMPARFAIT |  
|  I sing. |  vĭtĭābar |  
|  II sing. |  vĭtĭabāris, vĭtĭabāre |  
|  III sing. |  vĭtĭabātur |  
|  I plur. |  vĭtĭabāmur |  
|  II plur. |  vĭtĭabamĭni |  
|  III plur. |  vĭtĭabantur |  
| FUTUR SIMPLE |  
|  I sing. |  vĭtĭābor |  
|  II sing. |  vĭtĭabĕris, vĭtĭabĕre |  
|  III sing. |  vĭtĭabĭtur |  
|  I plur. |  vĭtĭabĭmur |  
|  II plur. |  vĭtĭabimĭni |  
|  III plur. |  vĭtĭabuntur |  
 
 
| PARFAIT |  
|  I sing. |  vitiatus, a, um  sum |  
|  II sing. |  vitiatus, a, um  es |  
|  III sing. |  vitiatus, a, um  est |  
|  I plur. |  vitiati, ae, a  sumus |  
|  II plur. |  vitiati, ae, a  estis |  
|  III plur. |  vitiati, ae, a  sunt |  
| PLUS-QUE-PARFAIT |  
|  I sing. |  vitiatus, a, um  eram |  
|  II sing. |  vitiatus, a, um  eras |  
|  III sing. |  vitiatus, a, um  erat |  
|  I plur. |  vitiati, ae, a  eramus |  
|  II plur. |  vitiati, ae, a  eratis |  
|  III plur. |  vitiati, ae, a  erant |  
| FUTUR ANTÉRIEUR |  
|  I sing. |  vitiatus, a, um  ero |  
|  II sing. |  vitiatus, a, um  eris |  
|  III sing. |  vitiatus, a, um  erit |  
|  I plur. |  vitiati, ae, a  erimus |  
|  II plur. |  vitiati, ae, a  eritis |  
|  III plur. |  vitiati, ae, a  erunt |  
 
 
 
| PRÉSENT |  
|  I sing. |  vĭtĭer |  
|  II sing. |  vĭtĭēris, vĭtĭēre |  
|  III sing. |  vĭtĭētur |  
|  I plur. |  vĭtĭēmur |  
|  II plur. |  vĭtĭemĭni |  
|  III plur. |  vĭtĭentur |  
| IMPARFAIT |  
|  I sing. |  vĭtĭārer |  
|  II sing. |  vĭtĭarēris, vĭtĭarēre |  
|  III sing. |  vĭtĭarētur |  
|  I plur. |  vĭtĭarēmur |  
|  II plur. |  vĭtĭaremĭni |  
|  III plur. |  vĭtĭarentur |  
 
 
| PARFAIT |  
|  I sing. |  vitiatus, a, um  sim |  
|  II sing. |  vitiatus, a, um  sis |  
|  III sing. |  vitiatus, a, um  sit |  
|  I plur. |  vitiati, ae, a  simus |  
|  II plur. |  vitiati, ae, a  sitis |  
|  III plur. |  vitiati, ae, a  sint |  
| PLUS-QUE-PARFAIT |  
|  I sing. |  vitiatus, a, um  essem |  
|  II sing. |  vitiatus, a, um  esses |  
|  III sing. |  vitiatus, a, um  esset |  
|  I plur. |  vitiati, ae, a  essemus |  
|  II plur. |  vitiati, ae, a  essetis |  
|  III plur. |  vitiati, ae, a  essent |  
 
 
 
| IMPÉRATIF |  
| PRÉSENT |  
|  II sing. |  vĭtĭāre |  
|  II plur. |  vĭtĭamĭni |  
| FUTUR |  
|  II sing. |  vĭtĭātor |  
|  III sing. |  vĭtĭātor |  
|  II plur. |   |  
|  III plur. |  vĭtĭantor |  
| PARTICIPE |  
| PARFAIT |  
|  vitiatus, a, um |  
  
| INFINITO |  
| PRÉSENT |  
|  vĭtĭāri |  
| PARFAIT |  
|  Singolare: |  vitiatus, a, um esse |  
|  Plurale: |  vitiati, ae, a esse |  
| FUTUR |  
|  vitiatum esse |  
| GERUNDIVO |  
|  vĭtĭandus, a, um |      |