Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | vĭtĭor |
| II sing. | vĭtĭāris, vĭtĭāre |
| III sing. | vĭtĭātur |
| I plur. | vĭtĭāmur |
| II plur. | vĭtĭamĭni |
| III plur. | vĭtĭantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | vĭtĭābar |
| II sing. | vĭtĭabāris, vĭtĭabāre |
| III sing. | vĭtĭabātur |
| I plur. | vĭtĭabāmur |
| II plur. | vĭtĭabamĭni |
| III plur. | vĭtĭabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | vĭtĭābor |
| II sing. | vĭtĭabĕris, vĭtĭabĕre |
| III sing. | vĭtĭabĭtur |
| I plur. | vĭtĭabĭmur |
| II plur. | vĭtĭabimĭni |
| III plur. | vĭtĭabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | vitiatus, a, um sum |
| II sing. | vitiatus, a, um es |
| III sing. | vitiatus, a, um est |
| I plur. | vitiati, ae, a sumus |
| II plur. | vitiati, ae, a estis |
| III plur. | vitiati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | vitiatus, a, um eram |
| II sing. | vitiatus, a, um eras |
| III sing. | vitiatus, a, um erat |
| I plur. | vitiati, ae, a eramus |
| II plur. | vitiati, ae, a eratis |
| III plur. | vitiati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | vitiatus, a, um ero |
| II sing. | vitiatus, a, um eris |
| III sing. | vitiatus, a, um erit |
| I plur. | vitiati, ae, a erimus |
| II plur. | vitiati, ae, a eritis |
| III plur. | vitiati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | vĭtĭer |
| II sing. | vĭtĭēris, vĭtĭēre |
| III sing. | vĭtĭētur |
| I plur. | vĭtĭēmur |
| II plur. | vĭtĭemĭni |
| III plur. | vĭtĭentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | vĭtĭārer |
| II sing. | vĭtĭarēris, vĭtĭarēre |
| III sing. | vĭtĭarētur |
| I plur. | vĭtĭarēmur |
| II plur. | vĭtĭaremĭni |
| III plur. | vĭtĭarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | vitiatus, a, um sim |
| II sing. | vitiatus, a, um sis |
| III sing. | vitiatus, a, um sit |
| I plur. | vitiati, ae, a simus |
| II plur. | vitiati, ae, a sitis |
| III plur. | vitiati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | vitiatus, a, um essem |
| II sing. | vitiatus, a, um esses |
| III sing. | vitiatus, a, um esset |
| I plur. | vitiati, ae, a essemus |
| II plur. | vitiati, ae, a essetis |
| III plur. | vitiati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | vĭtĭāre |
| II plur. | vĭtĭamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | vĭtĭātor |
| III sing. | vĭtĭātor |
| II plur. | |
| III plur. | vĭtĭantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| vitiatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| vĭtĭāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | vitiatus, a, um esse |
| Plurale: | vitiati, ae, a esse |
| FUTUR |
| vitiatum esse |
| GERUNDIVO |
| vĭtĭandus, a, um | |