Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | vittatus |
| Gen. | vittati |
| Dat. | vittato |
| Acc. | vittatum |
| Abl. | vittato |
| Voc. | vittate |
| PLURIEL |
| Nom. | vittati |
| Gen. | vittatōrum |
| Dat. | vittatis |
| Acc. | vittatos |
| Abl. | vittatis |
| Voc. | vittati |
| SINGULIER |
| Nom. | vittată |
| Gen. | vittatae |
| Dat. | vittatae |
| Acc. | vittatam |
| Abl. | vittatā |
| Voc. | vittată |
| PLURIEL |
| Nom. | vittatae |
| Gen. | vittatārum |
| Dat. | vittatis |
| Acc. | vittatas |
| Abl. | vittatis |
| Voc. | vittatae |
| SINGULIER |
| Nom. | vittatum |
| Gen. | vittati |
| Dat. | vittato |
| Acc. | vittatum |
| Abl. | vittato |
| Voc. | vittatum |
| PLURIEL |
| Nom. | vittata |
| Gen. | vittatōrum |
| Dat. | vittatis |
| Acc. | vittata |
| Abl. | vittatis | |