Déclinaison / Conjugueur latin
  
| SINGULIER |  
| Nom. | vittatus |  
| Gen. | vittati |  
| Dat. | vittato |  
| Acc. | vittatum |  
| Abl. | vittato |  
| Voc. | vittate |  
 
 
| PLURIEL |  
| Nom. | vittati |  
| Gen. | vittatōrum |  
| Dat. | vittatis |  
| Acc. | vittatos |  
| Abl. | vittatis |  
| Voc. | vittati |  
 
 
 
| SINGULIER |  
| Nom. | vittată |  
| Gen. | vittatae |  
| Dat. | vittatae |  
| Acc. | vittatam |  
| Abl. | vittatā |  
| Voc. | vittată |  
 
 
| PLURIEL |  
| Nom. | vittatae |  
| Gen. | vittatārum |  
| Dat. | vittatis |  
| Acc. | vittatas |  
| Abl. | vittatis |  
| Voc. | vittatae |  
 
 
 
| SINGULIER |  
| Nom. | vittatum |  
| Gen. | vittati |  
| Dat. | vittato |  
| Acc. | vittatum |  
| Abl. | vittato |  
| Voc. | vittatum |  
 
 
| PLURIEL |  
| Nom. | vittata |  
| Gen. | vittatōrum |  
| Dat. | vittatis |  
| Acc. | vittata |  
| Abl. | vittatis |      |