110. | SUBJONCTIF - Imparfait |
| 1ère singulier |
monērem |
que j'avertisse, j'avertirais |
| 2ème singulier |
monerēs |
que tu avertisses, tu avertirais |
| 3ème singulier |
moneret |
qu'il avertit, il avertirait |
| 1ère pluriel |
monerēmus |
que nous avertissions, nous avertirions |
| 2ème pluriel |
monerētis |
que vous avertissiez, vous avertiriez |
| 3ème pluriel |
monerent |
qu'ils avertissent, ils avertiraient |
|
| SUBJONCTIF - Parfait |
| 1ère singulier |
monuĕrim |
que j'aie averti |
| 2ème singulier |
monueris |
que tu aies averti |
| 3ème singulier |
monuerit |
qu'il ait averti |
| 1ère pluriel |
monuerimus |
que nous ayons averti |
| 2ème pluriel |
monueritis |
que vous ayez averti |
| 3ème pluriel |
monuerint |
qu'ils aient averti |
|
| SUBJONCTIF - Plus-que-parfait |
| 1ère singulier |
monuissem |
que j'eusse, j'aurais averti |
| 2ème singulier |
monuissēs |
que tu eusses, tu aurais averti |
| 3ème singulier |
monuisset |
qu'il eût, il aurait averti |
| 1ère pluriel |
monuissēmus |
que nous eussions, nous aurions averti |
| 2ème pluriel |
monuissētis |
que vous eussiez, vous auriez averti |
| 3ème pluriel |
monuissent |
qu'ils eussent, ils auraient averti |
|
111. | IMPÉRATIF - Présent |
| 2ème singulier |
monē |
avertis |
| 2ème pluriel |
monēte |
avertissez |
|
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|