| Déclinaison / Conjugueur latin
 
 
| PRÉSENT |  | I sing. | abdīcor |  | II sing. | abdīcĕris, abdīcĕre |  | III sing. | abdīcĭtur |  | I plur. | abdīcĭmur |  | II plur. | abdīcimĭni |  | III plur. | abdīcuntur |  | IMPARFAIT |  | I sing. | abdīcēbar |  | II sing. | abdīcebāris, abdīcebāre |  | III sing. | abdīcebātur |  | I plur. | abdīcebāmur |  | II plur. | abdīcebamĭni |  | III plur. | abdīcebantur |  | FUTUR SIMPLE |  | I sing. | abdīcar |  | II sing. | abdīcēris, abdīcēre |  | III sing. | abdīcētur |  | I plur. | abdīcēmur |  | II plur. | abdīcemĭni |  | III plur. | abdīcentur |  
| PARFAIT |  | I sing. | abdictus, a, um  sum |  | II sing. | abdictus, a, um  es |  | III sing. | abdictus, a, um  est |  | I plur. | abdicti, ae, a  sumus |  | II plur. | abdicti, ae, a  estis |  | III plur. | abdicti, ae, a  sunt |  | PLUS-QUE-PARFAIT |  | I sing. | abdictus, a, um  eram |  | II sing. | abdictus, a, um  eras |  | III sing. | abdictus, a, um  erat |  | I plur. | abdicti, ae, a  eramus |  | II plur. | abdicti, ae, a  eratis |  | III plur. | abdicti, ae, a  erant |  | FUTUR ANTÉRIEUR |  | I sing. | abdictus, a, um  ero |  | II sing. | abdictus, a, um  eris |  | III sing. | abdictus, a, um  erit |  | I plur. | abdicti, ae, a  erimus |  | II plur. | abdicti, ae, a  eritis |  | III plur. | abdicti, ae, a  erunt |  
| PRÉSENT |  | I sing. | abdīcar |  | II sing. | abdīcāris, abdīcāre |  | III sing. | abdīcātur |  | I plur. | abdīcāmur |  | II plur. | abdīcamĭni |  | III plur. | abdīcantur |  | IMPARFAIT |  | I sing. | abdīcĕrer |  | II sing. | abdīcerēris, abdīcerēre |  | III sing. | abdīcerētur |  | I plur. | abdīcerēmur |  | II plur. | abdīceremĭni |  | III plur. | abdīcerentur |  
| PARFAIT |  | I sing. | abdictus, a, um  sim |  | II sing. | abdictus, a, um  sis |  | III sing. | abdictus, a, um  sit |  | I plur. | abdicti, ae, a  simus |  | II plur. | abdicti, ae, a  sitis |  | III plur. | abdicti, ae, a  sint |  | PLUS-QUE-PARFAIT |  | I sing. | abdictus, a, um  essem |  | II sing. | abdictus, a, um  esses |  | III sing. | abdictus, a, um  esset |  | I plur. | abdicti, ae, a  essemus |  | II plur. | abdicti, ae, a  essetis |  | III plur. | abdicti, ae, a  essent |  
| IMPÉRATIF |  | PRÉSENT |  | II sing. | abdīcĕre |  | II plur. | abdīcimĭni |  | FUTUR |  | II sing. | abdīcĭtor |  | III sing. | abdīcĭtor |  | II plur. |  |  | III plur. | abdīcuntor |  | PARTICIPE |  | PARFAIT |  | abdictus, a, um |  
| INFINITO |  | PRÉSENT |  | abdīci |  | PARFAIT |  | Singolare: | abdictus, a, um esse |  | Plurale: | abdicti, ae, a esse |  | FUTUR |  | abdictum esse |  | GERUNDIVO |  | abdīcendus, a, um |  | SUPIN |  | abdictu |  
 
 
 
 Parcourir le dictionnaireA
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
 
 
 
 {{ID:ABDICOR100}}
---CACHE---
 
 | 
 | Visitez nos sites:En français
 
 In english
 
 In Deutsch
 
 En español
 
 Em portugues
 
 По русски
 
 Στα ελληνικά
 
 | 
 Ën piemontèis
 
 
 
 |