Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | accingor |
| II sing. | accingĕris, accingĕre |
| III sing. | accingĭtur |
| I plur. | accingĭmur |
| II plur. | accingimĭni |
| III plur. | accinguntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | accingēbar |
| II sing. | accingebāris, accingebāre |
| III sing. | accingebātur |
| I plur. | accingebāmur |
| II plur. | accingebamĭni |
| III plur. | accingebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | accingar |
| II sing. | accingēris, accingēre |
| III sing. | accingētur |
| I plur. | accingēmur |
| II plur. | accingemĭni |
| III plur. | accingentur |
| PARFAIT |
| I sing. | accinctus, a, um sum |
| II sing. | accinctus, a, um es |
| III sing. | accinctus, a, um est |
| I plur. | accincti, ae, a sumus |
| II plur. | accincti, ae, a estis |
| III plur. | accincti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | accinctus, a, um eram |
| II sing. | accinctus, a, um eras |
| III sing. | accinctus, a, um erat |
| I plur. | accincti, ae, a eramus |
| II plur. | accincti, ae, a eratis |
| III plur. | accincti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | accinctus, a, um ero |
| II sing. | accinctus, a, um eris |
| III sing. | accinctus, a, um erit |
| I plur. | accincti, ae, a erimus |
| II plur. | accincti, ae, a eritis |
| III plur. | accincti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | accingar |
| II sing. | accingāris, accingāre |
| III sing. | accingātur |
| I plur. | accingāmur |
| II plur. | accingamĭni |
| III plur. | accingantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | accingĕrer |
| II sing. | accingerēris, accingerēre |
| III sing. | accingerētur |
| I plur. | accingerēmur |
| II plur. | accingeremĭni |
| III plur. | accingerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | accinctus, a, um sim |
| II sing. | accinctus, a, um sis |
| III sing. | accinctus, a, um sit |
| I plur. | accincti, ae, a simus |
| II plur. | accincti, ae, a sitis |
| III plur. | accincti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | accinctus, a, um essem |
| II sing. | accinctus, a, um esses |
| III sing. | accinctus, a, um esset |
| I plur. | accincti, ae, a essemus |
| II plur. | accincti, ae, a essetis |
| III plur. | accincti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | accingĕre |
| II plur. | accingimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | accingĭtor |
| III sing. | accingĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | accinguntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| accinctus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| accingi |
| PARFAIT |
| Singolare: | accinctus, a, um esse |
| Plurale: | accincti, ae, a esse |
| FUTUR |
| accinctum esse |
| GERUNDIVO |
| accingendus, a, um |
| SUPIN |
| accinctu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ACCINGOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|