Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | accĭo |
| II sing. | accis |
| III sing. | accit |
| I plur. | accīmus |
| II plur. | accītis |
| III plur. | accĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | acciēbam |
| II sing. | acciēbas |
| III sing. | acciēbat |
| I plur. | acciebāmus |
| II plur. | acciebātis |
| III plur. | acciēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | accĭam |
| II sing. | accĭes |
| III sing. | accĭet |
| I plur. | acciēmus |
| II plur. | acciētis |
| III plur. | accĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | accii o accivi |
| II sing. | acciisti o accivisti |
| III sing. | acciit o accivit |
| I plur. | acciĭmus o accivĭmus |
| II plur. | acciistis o accivistis |
| III plur. | acciērunt o accivērunt, ēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | acciĕram o accivĕram |
| II sing. | acciĕras o accivĕras |
| III sing. | acciĕrat o accivĕrat |
| I plur. | accierāmus o acciverāmus |
| II plur. | accierātis o acciverātis |
| III plur. | acciĕrant o accivĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | acciĕro o accivĕro |
| II sing. | acciĕris o accivĕris |
| III sing. | acciĕrit o accivĕrit |
| I plur. | accierĭmus o acciverĭmus |
| II plur. | accierĭtis o acciverĭtis |
| III plur. | acciĕrint o accivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | accĭam |
| II sing. | accĭas |
| III sing. | accĭat |
| I plur. | acciāmus |
| II plur. | acciātis |
| III plur. | accĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | accīrem |
| II sing. | accīres |
| III sing. | accīret |
| I plur. | accirēmus |
| II plur. | accirētis |
| III plur. | accīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | acciĕrim o accivĕrim |
| II sing. | acciĕris o accivĕris |
| III sing. | acciĕrit o accivĕrit |
| I plur. | accierĭmus o acciverĭmus |
| II plur. | accierĭtis o acciverĭtis |
| III plur. | acciĕrint o accivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | acciissem o accivissem |
| II sing. | acciisses o accivisses |
| III sing. | acciisset o accivisset |
| I plur. | acciissēmus o accivissēmus |
| II plur. | acciissētis o accivissētis |
| III plur. | acciissent o accivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | acci |
| II plur. | accīte |
| FUTUR |
| II sing. | accīto |
| III sing. | accīto |
| II plur. | accitōte |
| III plur. | acciunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| acciens, ientis |
| FUTUR |
| accitūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| accīre |
| PARFAIT |
| acciisse o accivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | accitūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | accitūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | acciendi |
| Datif: | acciendo |
| Accusatif: | ad acciendum |
| Ablatif: | acciendo |
| SUPIN |
| accitum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ACCIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|