Déclinaison / Conjugueur latin
ADCLINO ACCLINO - Diathèse active
(acclīno, acclīnas, acclinavi, acclīnāre, acclinatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | acclīno |
| II sing. | acclīnas |
| III sing. | acclīnat |
| I plur. | acclīnāmus |
| II plur. | acclīnātis |
| III plur. | acclīnant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | acclīnābam |
| II sing. | acclīnābas |
| III sing. | acclīnābat |
| I plur. | acclīnabāmus |
| II plur. | acclīnabātis |
| III plur. | acclīnābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | acclīnābo |
| II sing. | acclīnābis |
| III sing. | acclīnābit |
| I plur. | acclīnabĭmus |
| II plur. | acclīnabĭtis |
| III plur. | acclīnābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | acclinavi |
| II sing. | acclinavisti |
| III sing. | acclinavit |
| I plur. | acclinavĭmus |
| II plur. | acclinavistis |
| III plur. | acclinavērunt, acclinavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | acclinavĕram |
| II sing. | acclinavĕras |
| III sing. | acclinavĕrat |
| I plur. | acclinaverāmus |
| II plur. | acclinaverātis |
| III plur. | acclinavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | acclinavĕro |
| II sing. | acclinavĕris |
| III sing. | acclinavĕrit |
| I plur. | acclinaverĭmus |
| II plur. | acclinaverĭtis |
| III plur. | acclinavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | acclīnem |
| II sing. | acclīnes |
| III sing. | acclīnet |
| I plur. | acclīnēmus |
| II plur. | acclīnētis |
| III plur. | acclīnent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | acclīnārem |
| II sing. | acclīnāres |
| III sing. | acclīnāret |
| I plur. | acclīnarēmus |
| II plur. | acclīnarētis |
| III plur. | acclīnārent |
| PARFAIT |
| I sing. | acclinavĕrim |
| II sing. | acclinavĕris |
| III sing. | acclinavĕrit |
| I plur. | acclinaverĭmus |
| II plur. | acclinaverĭtis |
| III plur. | acclinavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | acclinavissem |
| II sing. | acclinavisses |
| III sing. | acclinavisset |
| I plur. | acclinavissēmus |
| II plur. | acclinavissētis |
| III plur. | acclinavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | acclīna |
| II plur. | acclīnāte |
| FUTUR |
| II sing. | acclīnāto |
| III sing. | acclīnāto |
| II plur. | acclīnatōte |
| III plur. | acclīnanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| acclīnans, antis |
| FUTUR |
| acclinatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| acclīnāre |
| PARFAIT |
| acclinavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | acclinatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | acclinatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | acclīnandi |
| Datif: | acclīnando |
| Accusatif: | ad acclīnandum |
| Ablatif: | acclīnando |
| SUPIN |
| acclinatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ACCLINO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|