Déclinaison / Conjugueur latin
accommŏdo - Diathèse active
(accommŏdo, accommŏdas, accommodavi, accommŏdāre, accommodatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | accommŏdo |
| II sing. | accommŏdas |
| III sing. | accommŏdat |
| I plur. | accommŏdāmus |
| II plur. | accommŏdātis |
| III plur. | accommŏdant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | accommŏdābam |
| II sing. | accommŏdābas |
| III sing. | accommŏdābat |
| I plur. | accommŏdabāmus |
| II plur. | accommŏdabātis |
| III plur. | accommŏdābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | accommŏdābo |
| II sing. | accommŏdābis |
| III sing. | accommŏdābit |
| I plur. | accommŏdabĭmus |
| II plur. | accommŏdabĭtis |
| III plur. | accommŏdābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | accommodavi |
| II sing. | accommodavisti |
| III sing. | accommodavit |
| I plur. | accommodavĭmus |
| II plur. | accommodavistis |
| III plur. | accommodavērunt, accommodavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | accommodavĕram |
| II sing. | accommodavĕras |
| III sing. | accommodavĕrat |
| I plur. | accommodaverāmus |
| II plur. | accommodaverātis |
| III plur. | accommodavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | accommodavĕro |
| II sing. | accommodavĕris |
| III sing. | accommodavĕrit |
| I plur. | accommodaverĭmus |
| II plur. | accommodaverĭtis |
| III plur. | accommodavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | accommŏdem |
| II sing. | accommŏdes |
| III sing. | accommŏdet |
| I plur. | accommŏdēmus |
| II plur. | accommŏdētis |
| III plur. | accommŏdent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | accommŏdārem |
| II sing. | accommŏdāres |
| III sing. | accommŏdāret |
| I plur. | accommŏdarēmus |
| II plur. | accommŏdarētis |
| III plur. | accommŏdārent |
| PARFAIT |
| I sing. | accommodavĕrim |
| II sing. | accommodavĕris |
| III sing. | accommodavĕrit |
| I plur. | accommodaverĭmus |
| II plur. | accommodaverĭtis |
| III plur. | accommodavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | accommodavissem |
| II sing. | accommodavisses |
| III sing. | accommodavisset |
| I plur. | accommodavissēmus |
| II plur. | accommodavissētis |
| III plur. | accommodavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | accommŏda |
| II plur. | accommŏdāte |
| FUTUR |
| II sing. | accommŏdāto |
| III sing. | accommŏdāto |
| II plur. | accommŏdatōte |
| III plur. | accommŏdanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| accommŏdans, antis |
| FUTUR |
| accommodatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| accommŏdāre |
| PARFAIT |
| accommodavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | accommodatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | accommodatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | accommŏdandi |
| Datif: | accommŏdando |
| Accusatif: | ad accommŏdandum |
| Ablatif: | accommŏdando |
| SUPIN |
| accommodatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ACCOMMODO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|