Déclinaison / Conjugueur latin
accommŏdor - Diathèse passive
(accommŏdo, accommŏdas, accommodavi, accommŏdāre, accommodatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | accommŏdor |
| II sing. | accommŏdāris, accommŏdāre |
| III sing. | accommŏdātur |
| I plur. | accommŏdāmur |
| II plur. | accommŏdamĭni |
| III plur. | accommŏdantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | accommŏdābar |
| II sing. | accommŏdabāris, accommŏdabāre |
| III sing. | accommŏdabātur |
| I plur. | accommŏdabāmur |
| II plur. | accommŏdabamĭni |
| III plur. | accommŏdabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | accommŏdābor |
| II sing. | accommŏdabĕris, accommŏdabĕre |
| III sing. | accommŏdabĭtur |
| I plur. | accommŏdabĭmur |
| II plur. | accommŏdabimĭni |
| III plur. | accommŏdabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | accommodatus, a, um sum |
| II sing. | accommodatus, a, um es |
| III sing. | accommodatus, a, um est |
| I plur. | accommodati, ae, a sumus |
| II plur. | accommodati, ae, a estis |
| III plur. | accommodati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | accommodatus, a, um eram |
| II sing. | accommodatus, a, um eras |
| III sing. | accommodatus, a, um erat |
| I plur. | accommodati, ae, a eramus |
| II plur. | accommodati, ae, a eratis |
| III plur. | accommodati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | accommodatus, a, um ero |
| II sing. | accommodatus, a, um eris |
| III sing. | accommodatus, a, um erit |
| I plur. | accommodati, ae, a erimus |
| II plur. | accommodati, ae, a eritis |
| III plur. | accommodati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | accommŏder |
| II sing. | accommŏdēris, accommŏdēre |
| III sing. | accommŏdētur |
| I plur. | accommŏdēmur |
| II plur. | accommŏdemĭni |
| III plur. | accommŏdentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | accommŏdārer |
| II sing. | accommŏdarēris, accommŏdarēre |
| III sing. | accommŏdarētur |
| I plur. | accommŏdarēmur |
| II plur. | accommŏdaremĭni |
| III plur. | accommŏdarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | accommodatus, a, um sim |
| II sing. | accommodatus, a, um sis |
| III sing. | accommodatus, a, um sit |
| I plur. | accommodati, ae, a simus |
| II plur. | accommodati, ae, a sitis |
| III plur. | accommodati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | accommodatus, a, um essem |
| II sing. | accommodatus, a, um esses |
| III sing. | accommodatus, a, um esset |
| I plur. | accommodati, ae, a essemus |
| II plur. | accommodati, ae, a essetis |
| III plur. | accommodati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | accommŏdāre |
| II plur. | accommŏdamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | accommŏdātor |
| III sing. | accommŏdātor |
| II plur. | |
| III plur. | accommŏdantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| accommodatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| accommŏdāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | accommodatus, a, um esse |
| Plurale: | accommodati, ae, a esse |
| FUTUR |
| accommodatum esse |
| GERUNDIVO |
| accommŏdandus, a, um | |