Déclinaison / Conjugueur latin
ădaequo - Diathèse active
(ădaequo, ădaequas, adaequavi, ădaequāre, adaequatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | ădaequo |
| II sing. | ădaequas |
| III sing. | ădaequat |
| I plur. | ădaequāmus |
| II plur. | ădaequātis |
| III plur. | ădaequant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ădaequābam |
| II sing. | ădaequābas |
| III sing. | ădaequābat |
| I plur. | ădaequabāmus |
| II plur. | ădaequabātis |
| III plur. | ădaequābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ădaequābo |
| II sing. | ădaequābis |
| III sing. | ădaequābit |
| I plur. | ădaequabĭmus |
| II plur. | ădaequabĭtis |
| III plur. | ădaequābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | adaequavi |
| II sing. | adaequavisti |
| III sing. | adaequavit |
| I plur. | adaequavĭmus |
| II plur. | adaequavistis |
| III plur. | adaequavēreunt, adaequavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adaequavĕram |
| II sing. | adaequavĕras |
| III sing. | adaequavĕrat |
| I plur. | adaequaverāmus |
| II plur. | adaequaverātis |
| III plur. | adaequavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | adaequavĕro |
| II sing. | adaequavĕris |
| III sing. | adaequavĕrit |
| I plur. | adaequaverĭmus |
| II plur. | adaequaverĭtis |
| III plur. | adaequavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | ădaequem |
| II sing. | ădaeques |
| III sing. | ădaequet |
| I plur. | ădaequēmus |
| II plur. | ădaequētis |
| III plur. | ădaequent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ădaequārem |
| II sing. | ădaequāres |
| III sing. | ădaequāret |
| I plur. | ădaequarēmus |
| II plur. | ădaequarētis |
| III plur. | ădaequārent |
| PARFAIT |
| I sing. | adaequavĕrim |
| II sing. | adaequavĕris |
| III sing. | adaequavĕrit |
| I plur. | adaequaverĭmus |
| II plur. | adaequaverĭtis |
| III plur. | adaequavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adaequavissem |
| II sing. | adaequavisses |
| III sing. | adaequavisset |
| I plur. | adaequavissēmus |
| II plur. | adaequavissētis |
| III plur. | adaequavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ădaequa |
| II plur. | ădaequāte |
| FUTUR |
| II sing. | ădaequāto |
| III sing. | ădaequāto |
| II plur. | ădaequatōte |
| III plur. | ădaequanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ădaequans, antis |
| FUTUR |
| adaequatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| ădaequāre |
| PARFAIT |
| adaequavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | adaequatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | adaequatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ădaequandi |
| Datif: | ădaequando |
| Accusatif: | ad ădaequandum |
| Ablatif: | ădaequando |
| SUPIN |
| adaequatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ADAEQUO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|