Déclinaison / Conjugueur latin
addŭbĭto - Diathèse active
(addŭbĭto, addŭbĭtas, addubitavi, addŭbĭtāre, addubitatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | addŭbĭto |
| II sing. | addŭbĭtas |
| III sing. | addŭbĭtat |
| I plur. | addŭbĭtāmus |
| II plur. | addŭbĭtātis |
| III plur. | addŭbĭtant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | addŭbĭtābam |
| II sing. | addŭbĭtābas |
| III sing. | addŭbĭtābat |
| I plur. | addŭbĭtabāmus |
| II plur. | addŭbĭtabātis |
| III plur. | addŭbĭtābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | addŭbĭtābo |
| II sing. | addŭbĭtābis |
| III sing. | addŭbĭtābit |
| I plur. | addŭbĭtabĭmus |
| II plur. | addŭbĭtabĭtis |
| III plur. | addŭbĭtābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | addubitavi |
| II sing. | addubitavisti |
| III sing. | addubitavit |
| I plur. | addubitavĭmus |
| II plur. | addubitavistis |
| III plur. | addubitavēreunt, addubitavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | addubitavĕram |
| II sing. | addubitavĕras |
| III sing. | addubitavĕrat |
| I plur. | addubitaverāmus |
| II plur. | addubitaverātis |
| III plur. | addubitavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | addubitavĕro |
| II sing. | addubitavĕris |
| III sing. | addubitavĕrit |
| I plur. | addubitaverĭmus |
| II plur. | addubitaverĭtis |
| III plur. | addubitavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | addŭbĭtem |
| II sing. | addŭbĭtes |
| III sing. | addŭbĭtet |
| I plur. | addŭbĭtēmus |
| II plur. | addŭbĭtētis |
| III plur. | addŭbĭtent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | addŭbĭtārem |
| II sing. | addŭbĭtāres |
| III sing. | addŭbĭtāret |
| I plur. | addŭbĭtarēmus |
| II plur. | addŭbĭtarētis |
| III plur. | addŭbĭtārent |
| PARFAIT |
| I sing. | addubitavĕrim |
| II sing. | addubitavĕris |
| III sing. | addubitavĕrit |
| I plur. | addubitaverĭmus |
| II plur. | addubitaverĭtis |
| III plur. | addubitavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | addubitavissem |
| II sing. | addubitavisses |
| III sing. | addubitavisset |
| I plur. | addubitavissēmus |
| II plur. | addubitavissētis |
| III plur. | addubitavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | addŭbĭta |
| II plur. | addŭbĭtāte |
| FUTUR |
| II sing. | addŭbĭtāto |
| III sing. | addŭbĭtāto |
| II plur. | addŭbĭtatōte |
| III plur. | addŭbĭtanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| addŭbĭtans, antis |
| FUTUR |
| addubitatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| addŭbĭtāre |
| PARFAIT |
| addubitavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | addubitatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | addubitatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | addŭbĭtandi |
| Datif: | addŭbĭtando |
| Accusatif: | ad addŭbĭtandum |
| Ablatif: | addŭbĭtando |
| SUPIN |
| addubitatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ADDUBITO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|