Déclinaison / Conjugueur latin
addŭbĭtor - Diathèse passive
(addŭbĭto, addŭbĭtas, addubitavi, addŭbĭtāre, addubitatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | addŭbĭtor |
| II sing. | addŭbĭtāris, addŭbĭtāre |
| III sing. | addŭbĭtātur |
| I plur. | addŭbĭtāmur |
| II plur. | addŭbĭtamĭni |
| III plur. | addŭbĭtantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | addŭbĭtābar |
| II sing. | addŭbĭtabāris, addŭbĭtabāre |
| III sing. | addŭbĭtabātur |
| I plur. | addŭbĭtabāmur |
| II plur. | addŭbĭtabamĭni |
| III plur. | addŭbĭtabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | addŭbĭtābor |
| II sing. | addŭbĭtabĕris, addŭbĭtabĕre |
| III sing. | addŭbĭtabĭtur |
| I plur. | addŭbĭtabĭmur |
| II plur. | addŭbĭtabimĭni |
| III plur. | addŭbĭtabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | addubitatus, a, um sum |
| II sing. | addubitatus, a, um es |
| III sing. | addubitatus, a, um est |
| I plur. | addubitati, ae, a sumus |
| II plur. | addubitati, ae, a estis |
| III plur. | addubitati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | addubitatus, a, um eram |
| II sing. | addubitatus, a, um eras |
| III sing. | addubitatus, a, um erat |
| I plur. | addubitati, ae, a eramus |
| II plur. | addubitati, ae, a eratis |
| III plur. | addubitati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | addubitatus, a, um ero |
| II sing. | addubitatus, a, um eris |
| III sing. | addubitatus, a, um erit |
| I plur. | addubitati, ae, a erimus |
| II plur. | addubitati, ae, a eritis |
| III plur. | addubitati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | addŭbĭter |
| II sing. | addŭbĭtēris, addŭbĭtēre |
| III sing. | addŭbĭtētur |
| I plur. | addŭbĭtēmur |
| II plur. | addŭbĭtemĭni |
| III plur. | addŭbĭtentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | addŭbĭtārer |
| II sing. | addŭbĭtarēris, addŭbĭtarēre |
| III sing. | addŭbĭtarētur |
| I plur. | addŭbĭtarēmur |
| II plur. | addŭbĭtaremĭni |
| III plur. | addŭbĭtarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | addubitatus, a, um sim |
| II sing. | addubitatus, a, um sis |
| III sing. | addubitatus, a, um sit |
| I plur. | addubitati, ae, a simus |
| II plur. | addubitati, ae, a sitis |
| III plur. | addubitati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | addubitatus, a, um essem |
| II sing. | addubitatus, a, um esses |
| III sing. | addubitatus, a, um esset |
| I plur. | addubitati, ae, a essemus |
| II plur. | addubitati, ae, a essetis |
| III plur. | addubitati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | addŭbĭtāre |
| II plur. | addŭbĭtamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | addŭbĭtātor |
| III sing. | addŭbĭtātor |
| II plur. | |
| III plur. | addŭbĭtantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| addubitatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| addŭbĭtāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | addubitatus, a, um esse |
| Plurale: | addubitati, ae, a esse |
| FUTUR |
| addubitatum esse |
| GERUNDIVO |
| addŭbĭtandus, a, um |
| SUPIN |
| addubitatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ADDUBITOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|